عده‌ای حسودِ تنگ‌نظر ندید پدید گیر داده‌اند به وام‌های میلیاردی بدون سود ما بورسی‌ها و بانکی‌ها و رفقا. از آن‌جا که این وام و بهره‌ها از شیر مادر، تکه ته رانی و بستنی چسبیده به در لیوانش برای ما حلال‌تر است بر خود لازم دانستیم تا با ذکر دلایلی از خود دفاع کنیم.

۱_ مگر به کارگران یک مرغداری سر ماه شانه تخم‌مرغ نمی‌دهند؟ یا مثلاً کارگران میدان تره‌بار! مگر میوه‌های زیرمیزی و اضافه سبزی‌ها را نمی‌برند برای حیوانات خانگی ازجمله مرغ و گوسفندشان؟ ما از آن‌ها کمتریم که از محصولاتمان ببریم برای عیالمان؟ تازه آن‌ها زیرمیزی هم می‌گیرند.

۲_ شما دلت آب نمی‌افتد؟ فکر کن هر شب بخواهی پیتزا پپرونی بدهی دست مردم. خودت باید سیر باشی و دلت نخواهد. یک قاچ که حداقل سهم تو و حق تو هست! حالا از پول لذیذتر هم داریم؟ اصلاً تا حالا روزانه دستت به چند میلیارد خورده؟ مگر نه که باید چشم و دل خودت سیر باشد؟

۳_ قانون را چه می‌گویید؟ آدم اول باید متعهد به قانونی باشد که خودش وضع می‌کند. ما اگر قانونی که خودمان تصویب کرده‌ایم را هم زیر پا بگذاریم که خیلی پست و پلشت می‌شویم. آن دنیا جواب مردم را چه بدهیم که بی‌قانونی کرده‌ایم؟ خدا را خوش نمی‌آید قانون مصوب هیئت‌مدیره زیر پا گذاشته شود . بالاخره قبری هست. قیامتی هست.

۴_ اگر به شما هم رسید حالش را می‌بردید چیزی نمی‌گفتید که. چون به ما رسیده و به شما نرسیده حرصتان گرفته. حالا درست است که کلاً گیر کار این است که چرا به همه نرسیده.

۵_ ولی شما هم بی‌معرفتید. بروید ۲۲ تا فرزند سوم بیاورید فحش برای آن‌که به شما هم ۲ میلیارد وام ندهد. دیدید کاهلی از خودتان است؟

۶_ گواهی کسر از حقوق دو ضامن حقوق‌بگیر بالای ۳۰ میلیون تومان ساکن همین شهر با یک خال گونه سمت چپ، چپ‌دست، جناح چپ با ۲۲ گواهی تولد فرزندتان را فردا بیاورید بگذارید روی باجه ، سگ بخورد سر آن‌که به شما ۲ میلیارد را ندهد.