براندازها شناخت دقیقی که از ملت و جمهوری اسلامی ایران دارند و به همین دلیل درست دست گذاشته‌اند بر پاشنه آشیل ایران یعنی دیر خندیدن. چون تقریبا همه میدانیم که ایرانیها دیر میخندند و اگر کسی بتواند آنها را بخنداند پیروز هر معرکه ای است. پس عجیب نیست اگربراندازها در کنار همه اقدامات سخت، در حوزه مبارزه نرم نیز دنبال خنداندن مردم و نظام باشند تا جمهوری اسلامی از خنده ساقط شود.

باید اعتراف کرد که این نقطه ضعف نظام است. شما فرض کنید جلو جمع خانواده، پدر را قلقلک دهی تا از خنده به خود بپیچد! بعد از آن دیگر ابهتش مقابل اهل و عیال شکسته و به راحتی با استکانش چای می‌خورند یا کنترل تلویزیون را تصاحب می‌کنند.

بر همین اساس، در ادامه مروری داشته ایم بر همه تلاشهای براندازان برای اسقاط نظام از طریق خنداندن:

عملیات دیگ وارونه

یکی از براندازان مشهور، در توئیتی از مردم خواست تا در شب ۲۲ بهمن با قاشق بر دیگ و قابلمه های خود بکوبند تا نظام ساقط شود. اما چرا؟

خب واضح است که دیگ و قابلمه در ایران نماد خانواده است. هرجا دیگ و قابلمه وجود داشته باشد یعنی خانواده وجود دارد. وارونه کردن قابلمه خالی و با قاشق زدن بر‌ته آن یعنی خانواده ایرانی دارد از هم می‌پاشد. اما متاسفانه این قیام در وسط راه تحریف شد تا جایی که پسر ته‌ تغاری خانواده از قابلمه به عنوان تنبک استفاده کرد و ضرب گرفت و پدر خانواده هم مجبور شد با پیژامه وسط جمع برقصد. این حرکت مانع پراکندگی خانواده ایرانی شد.

باید اذعان داشت که از این سو، حکومت هم این مسئله را درست فهمیده و در برنامه‌های خانواده محور صدا و سیما، بسیار هزینه می‌کند تا دیگ و قابلمه از فرهنگ کشور حذف نشود. حتی تخفیف‌های جذابی می‌گذارد و قابلمه ۵۰۰ هزارتومانی را ۴۹۹ هزارتومان تبلیغ می‌کند و به فروش می رساند.

عملیات من بی‌ناموسم

اقدام جنایتکارانه یک مرد علیه همسرش و قتل او، باعث شد تا جمعی از براندازان با راه انداختن هشتگ من بی ناموسم، به مبارزه مدنی علیه جمهوری اسلامی دست بزنند.

براندازان در اینجا برای ساقط کردن نظام میخواستند از تکنیک غافلگیری استفاده کنند اما از قضا دست روی موضوعی گذاشتند که کوچکترین غافلگیری برای مخاطب نداشت. اینکه آنها بگویند بی ناموس هستند مثل این است که مثلا آب بگوید من خیس هستم یا قند بگوید من شیرین هستم. به همین دلیل با راه افتادن این هشتگ، مخاطبان هشتگ دیگه چه خبر را راه انداختند.

عملیات لامپ‌ها را من روشن می‌کنم

این قیام که تکامل یافته جنبش اتو در سال ۸۸ است در سال ۱۴۰۰ همزمان با اوج پیک مصرف برق در کشور شکل گرفت. براندازان که در راه مبارزه علیه حکومت ایران با جان جنگیدند و حتی از ناموس خود می‌گذرند، اینبار از مال خود هم گذشتند و با روشن کردن همه لامپ‌های منزلشان تصمیم به سرنگونی نظام گرفتند اما حکومت با پیشدستی و توزیع لامپ کم‌مصرف مانع این خیزش بزرگ شد!

عملیات خانمان‌سوز

در این شیوه از مبارزه، خانم‌ها باید در واگن مردانه مترو حاضر می‌شدند. تا به نوعی، نه به تفکیک جنسیتی را فریاد بزنند. این عملیات نیز بدون دستیابی به پیروزی مد نظر براندازان متوقف شد چراکه اگرچه خانم‌ها به راحتی می‌توانستند جوراب‌های نانو مردانه‌ای که در واگن مردها فروخته می‌شود و اصلا بو نمی‌دهد را بخرند اما از آن طرف از تنوع بی نظیر اجناس فروشنده های واگن بانوان محروم می شدند. و طبیعتا خانمهای برانداز ترجیح می دادند زیر سایه جمهوری اسلامی در واگن زنانه خرید کنند تا  اینکه برای رسیدن به فردای براندازی بی خیال ماتیک و ریمل و سفره و ساق و گل‌ سر نصف قیمت شوند.

عملیات جنگ‌های نامنظم

امسال علاوه بر این عملیاتهای اسمی و بیگ پروداکشن، عملیات‌های پراکنده و متنوعی نیز برای خیزش عمومی و گشودن جبهه‌های مختلف نبرد و درنهایت سرنگونی نظام طراحی شد. عملیاتهایی چون نوشتن شعار پشت در توالت‌های عمومی بین‌راهی، تف کردن بر چمن پارک‌ها، پاک کردن دماغ در انظار عمومی و نسبت دادن آن به وابستگان حکومت و لباس شخصی‌ها، دادن هلیم نذری و ریختن نمک در آن با هدف جداکردن هیاتی‌ها از حکومت، بوق زدن در مناطق بوق ممنوع، هک ۱۰ ثانیه‌ای رسانه ملی، نزدن واکسن کرونا برای به چالش کشیدن کشور، زدن واکسن برای تمام کردن ذخائر استراتژیک واکسن کشور، روشن نگه‌داشتن همزمان خودروها در تونلها که به مرگ هشت برانداز بر اثر خفگی منجر شد، حضور همزمان در کلاس‌های آنلاین شاد و هنگ کردنش برای فروپاشی نظام آموزش کشو، نبستن کمربند ایمنی، جویدن آدامس هنگام رانندگی، پارک دوبل و توقف مقابل پارکینک منازل، خوردن بیسکوییت ساقه‌طلایی بدون نوشیدنی و یبسی ناگهانی همه مبارزان و تشکیل صف‌های طولانی پشت در توالت‌های عمومی و ایجاد نارضایتی گسترده علیه سیستم گردشگری کشور، دعوت از طرفداران حکومت و پختن خورشت کرفس برایشان، ندادن شارژ ساختمان، درخواست تاکسی اینترنتی و لغو کردن برای فلج کردن سیستم حمل و نقل کشور، بیداری در آخرین جمعه هر ماه و دانلود همزمان کل حجم بسته اینترنت و ایجاد ترافیک سنگین و متلاشی کردن شبکه اینترنت کشور، هک کانال پروفسور سمیعی و دادن اطلاعات غلط به مخاطبانو…

این عملیات‌های گسترده و متنوع توان مقابله به‌مثل را از حکومت گرفت و ابتکار عمل را به دست براندازان داده به گونه‌ای که به راحتی، هر روز در طول ۳۶۵ روز سال این پیام را به صورت گسترده منتشر می‌کنند که امروز آخرین روز رژیم است و هنگامی که سال کبیسه است، ۳۶۶ روز این پیام را به صورت گسترده منتشر می‌کنند که امروز آخرین روز رژیم است که این خود نشان از پویایی و حواس جمعی جریان براندازی دارد.