راه راه: همین اول باید بگویم که تعیین افزایش حقوق کارگران همینطور الابختکی و دیمی نیست و کار خیلی پیچیده و سخت و تخصصی و دشوار و اینهایی است. مثلاً گرفتن نرخ تورم از بانک مرکزی و مرکز آمار و کشیدن یک سبدخانوار برای خانوار! فقط یک قلم از این فرایند است. بقیه اش هم اینهاست:

۱) پاییز که خود را به رخ خیابان‌های شهر می کشد و برگ‌هایش را با سخاوت تمام به… ببخشید!! همان اول پاییز که می شود، اعضای شوراهای کارگری و صنفی، اول می روند آتلیه و یک عکس با دستهای مشت کرده و ابروهای درهم گره خورده اخذ می کنند و تک تک یا یکجا، درباره دستمزد سال بعد، نطق های آتشین می کنند.

۲) بعضی از همین اعضاء، به صورت خودجوش، با دیگر نمایندگان و خصوصاً «افراد تأثیرگذار»، لابی (:صحبت، گفتگو، مذاکره، تبادل نظر؛ از فرهنگ قدرت، ج ۲، ص ۱) می کنند تا اگر ممکن باشد توفیق خدمت در ستاد عالی دستمزد را داشته باشند و بتوانند با جدیت و قاطعانه از حقوق کارگران زحمتکش گامی برداشته، پس آنگاه افق های نویی را درنوردند.

۳) حدود آذرماه که می شود، کانون عالی کارگران و شوراهای کار عالی، به صورت جداگانه یا سواگانه، جلسات عالی کارشناسی را تشکیل می دهند و پیشنهاد می کنند که دستمزد کارگران در سال جدید، با «دویست و شصت و هفتاددرصد» افزایش همراه باشد و می روند پذیرایی می شوند.

۴) وسط های دی ماه، دُمَل کارگری این اعضاء می ترکد و با قاطعیت اعلام می کنند که به هیچ عنوان و به هیچ وجه نمی توانند یک ریال از «صددرصد» افزایش حقوق کارگران، عقب نشینی کنند و می روند پذیرایی می شوند. همزمان اعضای انجمن کارفرمایان با لبخند به استقبال آقا/خانم معاون و مدیرکل وزارتی می روند تا آنها را در بازدید از شرکت معظم شکاف و شرکاء، همراهی کنند.

۵) در بهمن ماه، جلسات ستادعالی دستمزد تشکیل می شود. این ستاد، متشکل از نماینده کانون عالی کارفرمایان، نماینده کانون عالی شوراهای کار، نماینده کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران، نماینده مجمع عالی نمایندگان کارگران، معاون وزیر کار و تعدادی کارشناس است که می روند پذیرایی می شوند.

۶) در جلسات ستاد عالی دستمزد، نمایندگان کارگری بر افزایش ۷۰ درصدی حقوق و دستمزد پای می فشرند و افزایش کمتر از شصت درصد را توهین به قشر کارگران تلقی می نمایند. درپایان، پنجاه درصد افزایش حقوق را منطقی می دانند و می روند پذیرایی می شوند.

۷) روزهای میانی اسفندماه، معاون کار وزیر عالی کار و دبیر عالی ستاد عالی دستمزد، پیشنهاد چهل درصدی کارگران و لبخند کارفرمایان را به جلسه شورای عالی کار می برد. شورای عالی کار در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و با حضور وزیر کار که ریاست شورا را به عهده دارد، دو نفر از افراد آگاه و مطلع و دانا و باتجربه و متبحر به پیشنهاد وزیر کار و یک نفر از شورای عالی صنایع، سه نفر از نمایندگان عالی کارفرمایان و سه نفر از نمایندگان عالی کارگران، تشکیل می شود.

در این جلسه، کارفرمایان پیشنهاد افزایش ۵درصدی را با یک شوت کات دار زیر پای وزیر می رسانند و او هم با یک پاس کوتاه به یکی از آن افراد آگاه، فرد مذکور هم پیشنهاد را با یک درصد اضافه، یعنی ۶درصد، وارد هجده قدم نمایندگان کارگران می کند. بعد همگی می روند پذیرایی می شوند.

۸) سخنگوی کارگران اعلام می کند که اگر کمتر باشد، خودش را پرت می کند و همگی می روند پذیرایی می شوند.

۹) ۲۸ اسفند، با پرسش عید کجا میری؟ همگی می روند پذیرایی می شوند.

۱۰) روز ششم فروردین، یک نفر از ادامه جلسات شورای عالی کار در روز شانزدهم فروردین خبر می دهد و کسی برای پذیرایی نمی رود.

۱۱) اواخر فروردین یا اوایل خرداد، همان ده تا دوازده درصد هرسال، به حقوق کارگران اضافه می شود و مدیرکل حوزه وزارتی کنار فاکتور پذیرایی جلسات می نویسد: بفرموده مقام عالی وزارت، حتماً پیمانکار پذیرایی عوض شود.