راه راه:

ما مردم ایران اصولا آدمای همه فن حریفی هستیم و موردی وجود نداره که نتونیم توش نظر بدیم. اصلا از قدیم گفتن: «نظر دست ایرانیان است و بس.». اصلا مشورت و نظرخواهی از دیگران کلا کار عاقل اندر سفیه اندازیه! من خودم برای خریدن یه گوشی از ده بیست نفر مشورت میخوام، هرچند آخرش اونی رو میخرم که دلم میخواد. ولی خب بالاخره تو همچین جامعه ای آدم باید به دیگران نظر بده وگرنه دیگران بهش نظر میدن.
البته حقیر چون خیلی آدم مقیدی هستم؛ بالاخره ریش و یقه و استغفرالله، ان شاء الله حمل بر ریا نباشه برای اعتلای وجهه اسلام و مسلمین در بین جامعه هم که شده، توی مسائلی که تخصص ندارم اکیدا نظر نمیدم. تا خدای ناکرده لا اله الا الله… خدایا تو شاهد باش که هرچی اصرار کنن که توروخدا یه مشورت کوچیک و همین دفعه نظرتو بگو دیگه قول میدم‌ ازت نظر نخوام. نه؛ تخصص نداشته باشم تامامه! نظر نمیدم.
ولی خب… از باب فریضه بودن تَفَقُّه در دین و «ز گهواره تا گور مدرک بگیر…» چه کنیم دیگه؟ وجهه ی اسلام در خطره. اصلا همینه که ملت ما همیشه دنبال علم بودن. گاهی مجبور میشیم به خاطر یک مشاوره ی صحیح، سختی رفتن تا کوه قافِ علم رو تحمل کنیم. ربنا تقبل منا!
من باب مثال چند وقت پیش که یه مشاوره ی ازدواج دادم که خیلی هم موفق بود و منجر به سنت نبوی و حسنه ی ازدواج شد. اتفاقا کارتشم برام فرستادن و فردا-پسفردا جشن طلاقشونه! خدا به همه ی مسلمین شادی عطا کنه إن شاء الله. الهی آمین…
یا مثلا دیروز یه بنده خدایی اندر باب سگ‌دست پراید ازم سوال پرسید. که آیا میتوان از سگ‌دست سمت چپ به جای سگ‌دست سمت راست نیز استفاده کرد؟
خب بنده هم که دیدم تخصص لازم رو ندارم در کسری از ثانیه و قبل از این که حرف بنده ی خدا تمام بشه تخصص لازم رو کسب کردم. چون علمای اعلام میفرمایند: «فهم السوال نصف الجواب.» خب این که بحمدالله نصفش. و باز در جای دیگر میفرمان: «ولد العالم نصف العالم.» خب پدر بنده هم که متخصصه. خلاصه که آقا با یک جوابِ «چرا که نه؟» کار این بنده خدا رو راه انداختیم و راهی دیار باقیش کردیم. انا لله و انا الیه واژگون شد خودرو این بنده خدا. خدا رفتگان شما رو هم بیامرزه.