راه راه: به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران پیر(جوان، پایگاه اشرف سابق)؛ بحرینی که سالهاست به عنوان یک کشور می شناسیم، قبل‌تر جزئی از کشور ما بود ولی چون آن موقع هم مسئولین خیلی تدبیر سرشان میشد، حضرت همایونی محمدرضا شاه پهلوی، آنرا از ایران جدا کرد.
دلایل زیادی برای این جدایی مطرح شده، مثلا:

نگهداری بحرین فایده ای ندارد هیچ، هزینه هم دارد.
برای نمونه عباس مسعودی سناتور شاهنشاهی می گوید: « بحرین از نظر طییعی وضعیت چشمگیری ندارد…و در این سرزمین ماده بد بو و سیاهی، به اسم نفت وجود دارد که نه تنها هیچ فایده ندارد بلکه باعث آلودگی هوا و انقراض یوز ایرانی نیز می شود.»
در خاطرات اسدالله اعلم وزیر وقت دربار نیز آمده است از جمله استدلالات پرفکت شاه برای جدایی بحرین از ایران این بوده است که: « بحرین از نظر جغرافیایی مرز مشترک با عربستان سعودی دارد‌، یعنی اینکه ما با بودن بحرین، با عربستان همسایه می شویم. از آن جهت که عموهای بن سلمان مثل خودش تربیت درست و حسابی ندارند و ممکن است بچه های ما هم یاد بگیرند. و کارهای بد بد کنند ، و با استناد به این ضرب المثل که مالت رو سفت بگیر همسایه ات رو دزد نکن، این تصمیم را گرفتیم.»
اعلم در بخشی دیگر از خاطرات خود می گوید:« به لحاظ اقتصادی مجمع الجزایر بحرین دیگر اهمیت ندارد. بخاطر همان ماده بد بوی سیاه و چندش که حتی حاضر نیستم اسمش را هم بیاورم. تازه با این اوضاع اقتصادی، بشکه هم می خواهد که این دیگر اصلا توان‌مان نیست.»
اسدالله اعلم گفت:« به شاه عرض کردم. از نظر حقوقی بحرین الآن یک استان است و اگر به کشور تبدیل شود، در تاریخ خواهند گفت چه شاه نایسی که به یکی از استانهای خود این حق را داده تا از استان به کشور تبدیل شود. این یعنی احیای تمدن هخامنشی.»
و در آخر حضرت همایونی با دیدن اوضاع شیر تو شیری که تدبیر کرده بود، گفت: اصلا بحرین مثل یه دختر برای ایران بود، و زمان شوهر کردن آن پس بدید برود.