به نام خدا

من تعطیلات آلودگی هوا را خیلی دوست دارم چون باعث می‌شود امتحان‌ها عقب بیفتد و معلم‌مان مشق‌ها را نبیند. معلم ما از پارسال برای تعطیلات پاییز یک پیک تهیه کرده است که باید انجام بدهیم و بعد از تعطیلات به معلم خود تحویل بدهیم. در این پیک علت‌های آلودگی هوای شهر ما و شاخص‌های آلودگی آمده است. ما می‌خواهیم این پیک‌ها را به مسؤولان هدیه بدهیم شاید به کارشان بیاید. پدر ما می‌گوید این تعطیلات همه را خوشحال می‌کند بویژه مسؤولان را. در این تعطیلات ما به شمال می‌رویم و ریه‌های خود را از هوای تازه شمال پر می‌کنیم تا بتوانیم به مقاومت خود ادامه دهیم. ما که می‌رویم مسافرت، هوای تهران برای مسؤولان پاک می‌شود. پدرم می‌گوید خرج سفر ما خیلی بیشتر از در خانه ماندن مسؤولان می‌شود. کاش سال آینده ما در تهران بمانیم و مسؤولان به شمال بروند و نفسی تازه کنند. پدرم می‌گوید …. آخ … آقا ببخشید اینجا دیگر پدرم چیزی نگفت؛ ولی یک لگد محکم به من ‌زد تا باقی انشایم را خودم بنویسم. ما در این تعطیلات آجیل و لبو می‌خوریم و جوج می‌زنیم. پدرم به ما عیدی می‌دهد تا با آن برای خود ماسک N95 بخریم و به دکتر برویم. اگر شاخص آلودگی هوا بالاتر برود پدرم عیدی بیشتری به ما می‌دهد تا ماسک‌های بیشتری بخریم. مادرم می‌گوید اگر شمال هم آلوده شود باید تعطیلات به جنوب برویم و به همین ترتیب قرار هست به کل ایران سفر کنیم و منابع گردشگری و تاریخی کشور خود را بیشتر بشناسیم. من فکر می‌کنم ژول ورن هم بعد از تعطیل شدن مدرسه‌اش به علت آلودگی هوای شهر نانت فرانسه کتاب دور دنیا در ۸۰ روز را نوشت. شاید من هم بعد از سفرهای طولانی یک کتاب نوشتم و در صفحه اول آن از مسؤولان تشکر کردم که این شرایط را برای ما ایجاد کرده‌اند.