۱- آسان بگیرید: باور بفرمایید خیلی‌ها با حلقه‌های نقره به جای طلا زندگی‌شان را شروع کردند و زمین به آسمان نرسیده! حتی می‌توانید سایر مراسم‌ها مثل حنابندان، جهازبران و سایر بردن‌های اضافی را هم از لیست خط بزنید و از آسایش روزهای اول ازدواج لذت ببرید.

۲- فکر کنید: یک عمر راحتی و سفرهای خوش اول ازدواج بهتر است یا یک شب میهمانی همراه با استرس و چشم‌های چپ قوم و خویش‌؟! هر کاری هم که بکنید، دست آخر شام عروسی شما ایراداتی دارد که مسلمان نشنود، کافر نبیند! پس چرا خودتان را در معرض انتقادها قرار می‌دهید؟! مگر «بفرمایید شام» است؟!

۳- باز هم آسان بگیرید: حالا که دل‌تان یک مراسم شیرین عروسی می‌خواهد، حداقل خوب به جوانب مختلفش فکر کنید. گذاشتن دو بره بریان روی میز سلف‌سرویس، به غیر از اینکه اندک سرمایه ابتدای زندگی را از جیب‌تان پرواز می‌دهد، تبعات دیگری هم دارد. مثلا شما ماجرای آن بخت‌برگشته‌ای را شنیده‌اید که در یک نزاع عروسی، سر کمی ژله بیشتر، چشم خودش را از دست داد؟! ما هم نشنیدیم ولی واقعا دور از انتظار نیست. فلذا آسان بگیرید و خوش باشید.

۴-بگردید: قبل از عروسی، قید کفش‌های‌تان را بزنید؛ چون جست‌وجو و مقایسه اقلام جهیزیه کاری بس طاقت‌فرساست. اما برخلاف مراسم عروسی، این یکی ماندگار است پس کیفیت مناسب را انتخاب کنید. از قدیم گفته‌اند یکی مرد جنگی به از صد هزار؛ چرا گیر داده‌اید که آن خانه ۵۰ متری را تا سقف از وسیله پر کنید؟ سال‌های سال برای این کار فرصت دارید پس بیخیال شوید؛ در زیاد بودن جهیزیه هیچ فضیلتی نیست.

۵-گفتم آسان بگیرید؟ پس آسان بگیرید. در این آسانی، آرامشی هست که در انتقام هم نیست. وسط دعواهای زناشویی شما، خاطرات شب عروسی پشیزی ارزش ندارد. پس خواهرم، زندگی‌ات را سفت بچسب!