به مناسبت روز جهانی کودک و تلویزیون
غولک و تلویزیون
۰:۴۱ ق٫ظ ۲۳-۰۹-۱۳۹۷
راه راه: امروز، ۱۱ دسامبر روز جهانی کودک و تلویزیون است. به دلیل نبوغ و خلاقیت سرشار صدا و سیما، سالیان سال است که در ایران این روز را به روزی که کارتون بیشتر پخش میکنند میشناسند.
شاید به سر شما هم زده باشد که سرمایه ی خود را افزایش دهید. اگر قبلا در کار بساز و بفروش بوده اید و یا یک تاجر حرفه ای باشید و یا حتی مدتی است که مسئول ترامپولین یک شهر بازی هستید، یک پیشنهاد وسوسه برانگیز برای شما وجود دارد و آن هم تولید یک برنامه ی تلویزیونی کودک است. از آنجا که سنگ مفت و برنامه هم مفت است؛ کار خاصی نیاز نیست انجام بدهید و کافیست چند رکن اساسی زیر را تهیه کنید:
رکن اول: محتوا
طبق نظر کارشناسان اغلب برنامه های کودک تلویزیون، تهِ انتظاری که از یک بچه میرود عبارت است از: شماره ۱، بوس، لالا . اگر خواستید پا را فرا تر از این بگذارید و عمق برنامه های کودک را کیلومتر ها جابه جا کنید، میتوانید از مسائلی مثل مسواک زدن هم سخن بگویید. البته فراموش نکنید که حتما یک شرکت سازنده ی مسواک اسپانسر شما باشد.
رکن دوم: دست جییییغغغ هوورااااااااااا
شیر در شیربرنج نباشد، لابی در مجلس نباشد، وانتی هفت صبح جمعه در کوچه داد نزند، خاطره ی سربازی، سیلی به فرمانده نباشد، راننده تاکسی شوهر خواهرِ «از خودشون» نداشته باشد؛ اصلا جای تعجب ندارد و همه چیز سر جایش است و هیچ چیزی هم کم نیست. اما دسسسسست و جیییییغ و هورااااا را از برنامه تان نگیرید. دسسستت و جیییغ و هورااا تمام حیثیت شماست. ناموس برنامه شماست. اگر حاضر بشوید یک دست و یک پایتان را به صورت اُریب بدهید، بدهید اما این دست و جییغ و هورااا را از برنامه تان حذف نکنید. هر چه باشد شما مسئولیت تربیت یک نسل آینده ساز را بر دوش دارید .
رکن سوم : اسپانسر
تعیین کننده ی همه چیز شماست. حتی اگر یک روز اسپانسری پیدا شد و از شما خواست چاه بست توالتش را تبلیغ کنید و از فواید فلش تانک های شرکتش سخن بگویید از این کار دریغ نکنید . این موضوع کاملا به کودکان ربط دارد. البته به کودکان خود شما. چون پول چیز مهمی است.
رکن چهارم :خاله، عمو، دایی به جز عمه
یک خاله، عمو و حتی دیده شده یک دایی را بگذارید وسط و دورچین هایش را اضافه کنید سپس چهارتا شعر بدهید دستشان بخوانند. یادتان باشد فحش گذاشته اند برای کسی که برنامه ای بسازد و در آن خاله و عمو نباشد. اصلا سنگ شود هر کس یک برنامه ای داشته باشد که بدون خاله و عمو باشد. به زمین گرم بخورد. به زبان دیگری نمی شود ضرورت این فرم از برنامه را جا انداخت. فقط یادتان باشد که عمه خط قرمز است. و از الان این را به بچه ها بیاموزید که #نه_به_عمه!
رکن پنجم: لبخند پهن
نه تنها با «ال» گذاشتن اول کلمات فارسی میتوانید عربی صحبت کنید، بلکه با یک لبخند پهن هم میتوانید همه ی حرف ها را به حرفهای مناسب کودکان تبدیل کنید. کافیست آن عمو و خاله ی کذایی ذکر شده در بالا یک لبخند پهن بر لب داشه باشد. در این صورت حتی از مقالات فیزیک کوانتوم و بررسی کنش های میکروسکوپی و محاسبات فیزیکی در حد و اندازه ی ثابت پلانک و یا نقد و بررسی پراگماتیسم نیز می توانید با یک لبخند پهن در برنامه تان سخن بگویید. تازه! بدون منت تیم نویسنده و کارشناس حرفه ای .
نکته اول: مخاطبان شما آینده سازان این مرز و بوم هستند. ارسال نقاشی یا یک کار دستی یا یک اختراع دمده شده است. کودکان را با استاندارد های روز دنیا و استعداد هایی که درآینده به دردشان می خورد در برنامه تان شرکت دهید. نقش یک تماشاچی خوشگل که در رکن اساسی دست و جیغ و هورا شما را همراهی میکند در شکل دهی شخصیت این کودکان موثر است .
نکته دوم: بچه ها دل و روده ی والدین، جیگر فک و فامیل و هروسیله ای که اطرافشان وجود دارد را یک ترامپولین می بینند. پس علاوه بر دست و جیغ و هورا موسیقی وحشی کننده را هم به آنان هدیه دهیم تا با بپربپر و جیغ و هورا، نسل آینده را نسلی سرنوشت ساز پرورش دهیم.
khub
kheyli khub bud mrc
[…] منبع خبر :: مطالعه متن کامل […]