راه راه:
مهریه: مبلغی وجه رایج مملکت که غالبا در شکل سکه، سهم خانه، شاخه گل، بال مگس و دیگر اشکال نامعمول مطالبه می‌شود و همواره زوج باید آن را به طور مسالمت آمیز بدهد و زوجه نیز با لبخند ژکوند دریافت نماید. {ر.ک به باور‌های خرافی درباره مهریه “کی داده و کی گرفته”}

مراسم عروسی: آخرین مراسم که به منزله تایید نهایی و شروع زندگی مشترک زوجین تلقی می‌شود؛ معمولا پیش از آن مراسم‌هایی چون بله برون، عقد کنان، نامزدی، پاگشا و…. به عنوان مقدمه برگزار می‌شود و عدم وجود هریک، یک امتیاز منفی به شمار می‌رود.

فرمالیته: مراسمی شبیه عروسی و در همان ابعاد با این تفاوت که بدون حضور مهمانان و در طبیعت برگزار می‌شود. چیزی مشابه ضبط یک فیلم سینمایی برای ثبت در تاریخ (از آن، خرج بیخودی هم تلقی می‌شود.)

لباس عروس: نماد بخت سپید، به اعتقاد همگان رنگ سفید برای شروع زندگی خوش یمن بوده و نیز به اعتقاد فامیل عروس، هرچه لباس عروس پر پف‌تر، زندگی مشترک موفق‌تر است.

جهیزیه: همه آنچه در زندگی به کار می آید و حتی آن چیز‌هایی که کاربرد معلومی ندارند. از شیر مرغ تا جان آدمیزاد؛ به عبارت دیگر از یخچال تا تخم مرغ آب پز کن. در اولین مواجهه فامیل با زوجین، همه این وسایل به طور کامل بررسی شده و نبود هر یک نمره منفی دارد.

وام ازدواج: برگ سبزی تحفه دولت. مبلغی مناسب برای تهیه کمی از جهیزیه و کمک هزینه خرید مسکن؛ در حد پاس شدن چک اول.

سربازی: غول اصلی ازدواج. آنچه همه جوانان مملکت را از رسیدن به معشوق دور نگه داشته. ام البلایا. مایه تضییع وقت. مانع استخدام و کسب و کار. عامل اصلی کسب مدارج بالای تحصیلی تا مقطع پروفسوری. خلاصه همه بدی‌ها و مشکلات.

ازدواج آسان:

Eror 404 page not found!