نامه سرگشاده سگ‌های باخانمان به سگ‌های بی‌خانمان
ای سگ در این زندگی
۴:۵۲ ب٫ظ ۰۲-۰۶-۱۴۰۲
سگ‌های خرشانس بی‌خانمان؛ واق‌واق!
۱۹ آگوست که روز سگ‌های بی‌خانمان است مبارک‌تان؛ ولی درستش این بود که ما سگ‌های باخانمان هم یک روز مخصوص در تقویم می‌داشتیم. شما که طبق طبیعت خود، همینطور ول می‌گردید و عشقش را می‌برید؛ ولی این صاحبان سگ‌باز ما، دهن ما را واق‌واق.
بگذارید کامل‌تر توضیح بدهیم؛ کسانی که می‌خواهند از ما نگهداری کنند، در ابتدای امر شرف و آبروی ما را برده و ما را عقیم می‌کنند. خب لامصب واق‌واق شده، ما که مثل سگ داشتیم زندگی‌مان را می‌کردیم، تو که نمی‌خواستی نسل ما زیاد شود، چرا ما را زورکی آوردی به خانه و زندگی‌ات؟
ای کاش بدبختی همینجا تمام می‌شد. این آدم‌های گوسفند، فکر می‌کنند هرچیزی که برای زندگی خودشان خوب است، برای ما هم خوب است. مثلاً همین چندوقت پیش یکی از سگ‌های بدبخت از بس کرفس و خیار به خوردش دادند، مرد. چرا؟ چون صاحبش خام‌‌خوار بود و می‌خواست این سگ بیچاره را هم گیاه‌خوار کند. در حالی که اجداد این سگ، اگر روزی شکم دو گراز را پاره نمی‌کردند، روزشان شب نمی‌شد.
چند وقت پیش‌تر هم یک موجودی که خود انسان‌ها سلبریتی صدایش می‌زنند، یک سگ از نژادی را که متعلق به آب و هوای قطب است، برده بود وسط کویر بی‌آب و علف. فرض کن طرف در قطب جنوب کابوس شب خرس‌های قطبی بوده، بعد اینطور مفلوک و ذلیل وسط بیابان سَقَط شده. چرا آخر؟
یا همین پریروز یک بچه مایه‌دار سوسول، برداشت سگ شکاری را که کم از هیولای باسکرویل نداشت، هزار قلم آرایش کرد و عکسش را گذاشت در یک جایی به اسم اینستا. خب سگ بدبخت از شدت خجالت مرد. این هم زندگی ماست خلاصه.
فلذا ای سگ‌های بی‌خانمان، خوش به حال‌تان. از بی‌خانمانی‌تان لذت ببرید و هر وقت دیدید کسی خواست شما را به خانه‌اش ببرد، یا وی را بدرید، یا فرار کنید. از همین تریبون می‌خواهیم یک روز هم در تقویم برای گرامیداشت بدبختی سگ‌های صاحب‌دار، به اسم آنان شود.
ثبت ديدگاه