راه راه: خیلی از افراد به اشتباه فکر می کنند که عامل اصلی موفقیت در زندگی فرزند ها به عوامل تربیتی مربوط می شود. مثلا ساعت ها وقت می گذارند تا برای پرسش های کودکانه فرزندانشان جواب هایی کودکانه و در عین حال آموزنده بیابندیا سعی می کنند کودک را از ابتدا با کتاب مانوس کنند و کتاب های مصور و جذاب مناسب سنشان را در اختیارشان بگذارند تا آن ها اصطلاحا کتابخوان بار بیاییند. حتی دیده شده بعضی از آن ها کودک را به گردش های علمی سرگرم کننده می برند تا بچه هایشان از همان کودکی کاوشگر بار بیاید.

اما بر کسی پوشیده نیست که این گروه تا چه اندازه ره به خطا می برند و موجبات نابودی فرزندشان در آینده را فراهم می کنند. زیرا طبق بررسی های علمی ثابت شده عامل اصلی موفقیت کودکان در آینده همانا تاریخ تولد ایشان است!

خیلی مهم است که کودکتان چه روزی به دنیا آمده باشد. مثلا فرض کنید شما در هیات علمی یکی از دانشگاه های معتبر نشسته اید و فردی وارد می شود تا در مصاحبه پذیرش دکتری شرکت کند. به چه چیزی بیشتر از همه اهمیت می دهید؟

خوب معلوم است! تاریخ تولدش!

مگر می شود کسی که متولد ۲۹/۸/۱۳۶۵ است را پذیرش کنید؟ آخر برای خالی نبودن عریضه هم که شده حتی یک عدد در تاریخ تولدش تکرار نشده! ولش می کردی دلش می خواست تمام اعداد ۰ تا ۹ را در تاریخ تولدش گرد هم بیاورد! خوب این فرد فردا پس فردا آبروی مدرک دکتری را می برد! نمی برد آقا؟ دی ماهی یخ بی شخصیت!

حالا فرض کنید کسی می آید و می گوید تاریخ تولد من ۶/۶/۱۳۶۶ اصلا درجا مدرک دکتری را روی میز می گذارید! این فرد کلاس و تز و مصاحبه می خواهد چکار؟! اصلا شانیت مدرک با حضور چنین عزیزانی است که معنی و مفهوم می گیرد!

کافیست شما بروید سری به تاریخ تولد دانشمندان موفق جهان بزنید تا متوجه شوید چیزی که بین همگی آن ها مشترک است روند بودن تاریخ تولدشان است. مثلا انیشتین متولد ۱۴/۳/۱۸۷۹ است! عدد ۹ که خودش ۹ است. یک و هشت هم که می شود ۹! هفت را هم که با دو تا یک جمع کنید باز می شود ۹! حالا بیایید چهار را با دو تا یک و سه جمع کنید. باور کردنی نیست! باز هم می شود ۹! حالا اگر ۸ را با ۷ جمع کنیم و چهار و دو تا یک را از آن کم کنید باز هم حاصل عددی نیست به جز ۹!

بنابراین برای موفقیت فرزند تنها و تنها باید سعی کنید تاریخ تولدش مثل انیشتین روند باشد. حالا ممکن است این زایمان زودرس یا دیر رس باعث شود بچه شما مشکلات جسمی، عقب ماندگی ذهنی یا حتی مرگ به هم بزند! چه اهمیتی دارد؟ در راه علم یک تعدادی تلفات غیر قابل اجتناب است!