راستش را بخواهید که احتمالاً می‌خواهید، نوشتن درباره یک داستان یا رمان خیلی سخت‌تر از بقیه گونه‌های کتاب است چون نویسنده باید یک طوری از لبه‌های تیز موضوع رد شود و پرتگاه‌های اسپویل را پشت سر بگذارد که عرق سرد روی پیشانی آدم (حتی جاهای دیگر آدم) می‌نشیند و خیلی وقتها درمی‌ماند که الان دقیقاً چه بنویسم در معرفی این کتاب «خانمِ آقایِ او»؟
فلذا چیزهایی که می‌توانم بنویسم را می‌نویسم تا هم شما بروید (یا بیایید) و کتاب را بخوانید و در عین حال داستان را لو نداده باشم و بر هر خواننده فهیم و منصفی واضح و مبرهن است که چه افساری بر نفس اماره زده‌ام تا لذت فاش کردن آخر داستان را بر خود حرام گردانم و فقط و فقط برای رضای خاطر شما خواننده گرامی و اینکه از خواندن کتاب و دیدن آخرش لذت ببرید، پای خویش بر نفس خویش فشرده، از بیان اشاره‌ای به داستان و موضوعش دست در جیب مراقبت فروبرده (جیب یعنی جیب شلوار، آن جیب به معنی یقه که دست در آن نمی‌شود کرد) و چنان دندان روی دندان ساییده که دو بار سرویس کامل پیش دندانپزشک تجربی سرکوچه حضور می‌باید با چشمی اشک و چشمی خون.
داستان کتاب خانمِ آقایِ او، به زبان فارسی دوره قاجار است اما نه آنچنان غلیظ که خواننده نفهمد و نخواند و نه آنچنان رقیق که دیگر به آن قاجاری نگویند و امروزی‌اش بخوانند. البته که خود داستان، امروزی است ولی یک طورهایی این فاصله دویست – سیصد سال را درنوردیده و چنان قشنگ و باسلیقه هرچه در این میان بوده را به یکدیگر پیوند داده و پیرنگ داستان برساخته که خواننده کتاب از دست نگذارد تا گره از داستان بازنگشاید و صدالبته قاه قاه نخندد و نخنداند.
معنی نخندد را که حتماً می‌دانید اما معنی نخنداند آن که با خواندن کتاب، خواندن کتاب را به کتاب‌خوان‌های دور و اطرافتان معرفی خواهید کرد و همزمان آن را به امانت نخواهید داد تا خودش برود بخرد که آنکه کتاب را به امانت می‌دهد خر… خریده است و پولش را داده و آنکه کتاب را بعد از امانت گرفتن برمی‌گرداند از وی خر… خریده‌تر است که اگر نخریده برود بخرد یا حداقل یک کتاب دیگر به آن اولی امانت بدهد و در عوض کتاب خانمِ آقایِ او را به امانت بگیرد و بخواند که حلال باشد. نوش جان و گوارای وجود.
این کتاب توسط نشر میخ، انتشارات تخصصی طنز و در هزار نسخه چاپ و به بازار نشر عرضه شده و روی وبگاه این انتشارات به نشانی mikhketab.ir در دسترس علاقمندان است.