راه راه: یکی از مصادیق بارز خشونت علیه مادر‌شوهران یلدایی بردن برای تازه‌عروس است. یلدایی بردن یکی از رسوم قدیمی خانواده‌هاست که حتی خود سیمون دوبوار هم به آن پایبند است. منقول است، وی وقتی دید مینیاتور هندوانه‌ی شب یلدایش به جای اینکه شبیه بابانوئل باشد، شبیه گوریل‌انگوری شده چنان قشقرقی به پا کرد که کتاب جنس دومش در جهان نکرده بود!

از قدیم برای یلدایی بردن رسم است که خانواده‌ی شوهر طبق‌هایی از میوه‌هایِ نیست در جهان، آجیل هفتاد و چهار مغز، پالتو و چکمه‌ی درست شده از پوستِ ببرِ آفریقاییِ در آستانه‌ی انقراض و در مواردی نادر حتی طلا برای عروس ببرند تا به عروس خانم ثابت شود حتی در طولانی ترین شب سال هم انقدر دوستش دارند که حاضرند تحملش کنند.

بنابراین در این شب به جای اینکه از انگشت عروس خانم هنر بریزد، او بالای مجلس می‌نشیند تا شاهد ریختن هنر از انگشت مادر‌شوهر، کسبه‌های محل و گل‌فروش سر چهارراه بغلی باشد. این هنرها از دون کردن انار بدون آسیب رساندن به پوستش تا احداث تصویر مونالیزا روی پوست هندوانه بدون اینکه ذره‌ای لبخند ژکوندش تحت تاثیر قرار بگیرد را شامل می‌شود.

به همین دلیل در ادامه چند راه پیشنهاد می‌شود تا مادرشوهرها کمتر زیر بار این خشونت له شوند (اصلا هم پیشاپیش خودشیرین بازی در نمیاورم!):

– در بازه‌ی زمانی منتهی به یلدا عروس نگیرید. اگر برخلاف برنامه‌ریزی شما عروس قبل از شب یلدا جواب بله داد، گرفتگی دریچه ی میترال مادر همسایه‌ی سر کوچه را بهانه‌ی بدشگونی عروس کنید تا وصلت کلا سر نگیرد.

– اگر راه اول جواب نداد و عروس گرفتید، در لحظه اصالت خودتان را عوض کنید و بچسبانید به شهرهایی که این رسم را ندارند{*}. اگر خیلی زرنگ باشید میتوانید بگویید ما رسم داریم برای داماد یلدایی ببرند، در اینصورت با یک توافق برد-برد هر دو خانواده سوت‌زنان و پای‌کوبان رسم نامبرده را فراموش میکنند.

{*} جهت دریافت لیست این شهرها عدد ۱ را به ۷۰۸۰ پیامک کنید.

– اگر فامیل عروس زرنگ‌تر از این حرف‌ها بود، حتما شب یلدا یک رسید از عروس مبنی بر بخشیدن یک سکه از مهریه اش را در ازای یلدایی برده شده، بگیرید. خدا وکیلی با پسته‌ی کیلویی دویست و پنجاه تومان می‌توانستید بعد یلدا حداقل ۶ تا عروس دیگر بگیرید و مهریه شان را عندالازدواجه بدهید!

– راه های دیگری چون ازدواج ناگهانی در شب یلدا، قطع کردن کلیه‌ی خطوط ارتباطی یک هفته قبل از یلدا، ثبت نام فیش حج عمره در روزهای منتهی به یلدا و… هم وجود دارد که چون در آینده خیلی زیاد به ضرر خودم می‌شود، از آنها عبور می‌کنیم.

در پایان اگر پیش خود می‌گویید «یک شب، هزار شب نمی‌شود» و در تدارک یلدایی هستید، باید بگویم سخت در اشتباهید! چرا که وقتی به فاصله‌ی پنج روز بعد از روی اجبار درحالیکه بر تن همسر خود (پدرشوهر عروس) لباس بابانوئل پوشانده و به بغل ماه ‌داماد کاج سه متری داده اید، هدایای کریسمسی برای عروس می‌بردید، متوجه می‌شوید اگر همینطور پیش بروید یک شب، ۳۶۵ شب می شود!

(از آنجایی که بعدها یعنی دقیقا وقتی کاملا حساب شده، چند شب مانده به یلدا «بله» دادم از این مطلب علیه خودم استفاده میشود، ضمن ارادت به محضر ایشان کلیه‌ی مکتوبات بالا را تکذیب میکنم. اصلا من نبودم؛ تمام!)