راه راه: حالا که حضور سلبریتی‌ها در هر جایی نقش لاکچری بودن می‌زند بر لوح آن جا (لامصب عجب جمله‌‏ای شد!!)، پیشنهاد می‌شود چند جای دیگر را هم همینطوری لاکچری کنید، بلکه دوزار بیشتر کاسب شویم.

دستشویی‌‏های عمومی: با این قیمت‌ها اگر مسئول دستشویی عمومی بخواهد از هر نفر ۵۰۰ تومان بگیرد واقعا نمی‏‌صرفد؛ حال این که با دعوت از یکی دو تا سلبریتی جهت حضور چند دقیقه‏‌ای در این دستشویی‏‌ها می‌‏شود از هر نفر تا سقف ۳۰ هزار تومان هم گرفت. من قول می‌دهم که مشتری این پول را می‌دهد، اگر عکس سلبریتی هم روی دیوار نصب شود که… به به!

رب گوجه: این روزها که رب گوجه خودش یک چاشنی لاکچری محسوب می شود، لااقل از یک سلبریتی دعوت کنید تا دیگ پخت رب را یک هم بزند بلکه آدم دلش بیاید ۲۰هزار تومن برای رب بدهد، اگر انگشت کوچیکه‌اش را بزند داخل رب و مزه مزه کند که قشنگ قیمتش تا ۳۰هزار تومان هم منطقی است.

مکان های عمومی: این همه مکان عمومی در این مملکت افتاده و دارند خاک می‌خورند و از آن بدتر که ملت به طور رایگان از آن استفاده می‌کنند. خب یک شب یک سلبریتی بیاید وسط یک پارک و با خانواده‌اش کتلت بخورد، می‌شود از هر جنبنده‌ای برای ورود به پارک ورودی گرفت. یا حتی سگش را بیاورد پای یکی از درختهای پارک، …کند! چرا این قدر به درآمد‌های نفتی وابسته ایم ما؟

خلاصه این که یک سفره‌ای پهن است، پس چرا؟