گونه‌شناسی روشنفکر ایرانی
شاسی‌بلند روشنفکری
۴:۲۷ ب٫ظ ۰۷-۱۰-۱۴۰۲
گونه‌شناسی روشنفکر ایرانی
روشنفکر ایرانی یک نمونه خاص از انسان است. وی همچون خودرویی می‌ماند که مدت زیادی [۱۲۸۴ ه.ش و پس از مشروطه تاکنون] چراغ بنزینش روشن بوده و تنها یک چراغ سبز چشمک‌زن سی‌ان‌جی دارد و از ضبطش صدای «آو آو آو آوآو» [صادق بوقی: ۱۴۰۲] به گوش می‌رسد.
این نمونه در مقابل درخواست شاسی بلندی که زمین را می‌لرزاند [ساسی‌مانکن: ۱۴۰۲] در حالت تمجید قرار گرفته و از جذب سرمایه‌های اجتماعی سخن می‌گوید؛ ولی در قبال اردک‌های تک‌تکی که سالیان سال تک‌اردک بوده‌اند [داریوش فرضیایی: از ازل تاکنون بدون مواد نگه‌دارنده] ژست ضدایدئولوژی می‌گیرد.
او ضمن بلندکردن پرچم «آزادی بیان، احترام به همه سلایق و عقاید و ارزش برای دموکراسی و نظر مردم» [صادق زیباکلام: لحظاتی بعد از پایین آمدن از دیوار سفارت آمریکا تاکنون] با استفاده از مدرن‌ترین تکنیک‌های ذیل «نظام نُطُق‌کشی» [حسین شاهمرادی، مدیر وقت شبکه چهار سیما: ۱۴۰۲] سعی در اثبات نظر خود به عموم مردم دارد. تلاش‌های او نهایتا به دلیل بند نبودن دستش به جایی دیگر، به استفاده از محتوای «ارزشش را داشت واقعا؟» [پژمان موسوی، رضا کیانیان: ۱۴۰۲] در پست و استوری پس از درگذشت مخالف خود محدود می‌شود.
ثبت ديدگاه