راه راه: یکی بود، یکی نبود. در روزگاری نه چندان دور، راستشو بخواین همین چند هفته اخیر، در سرزمینی بسیار دور که نه خداوکیلی بلکه بسیار هم نزدیک، ماموران حکم کردند که تمام بازنشستگان از سمت خود استعفا دهند.
اعضای فدراسیون فوتبال که این خبر را شنیدند خیلی شاکی رفتند به مجلس کشور و گفتند: اون موقع که توی رنکینگ فیفا شصتم هم نبودید چطو به ما گیر ندادین؟ حالا که با نهایت افتخار از اسپانیا باختیم بریم؟ زکی!
رئیس مجلس گفت: خب اون موقع که اصلا بازنشسته نبودین.
رئیس فدراسیون گفت: حالا هرچی. ما که اصلا دولتی نیستیم که بخواهیم بازنشست بشیم.
رئیس مجلس گفت: پس چرا از دولت حقوق میگیرین؟
رئیس فدراسیون گفت: چه ربطی داره!؟ اینکه بگی هرکی از دولت حقوق میگیره دولتیه مثل اینه که بگیم هر کی اختلاس میکنه پس حتما مال مردم‌ خوره.
رییس مجلس گفت: خب مال مردم خوره دیگه!
اینجا رییس فدراسیون کم آورد.
رئیس سابق فدراسیون خنده‌کنان باز بود جلو آمد و گفت: من که قاه قاه میخندم برات، کارلوس کی روش میارم برات بذارم برم؟
رییس مجلس گفت: بله که برو.
رییس فدراسیون دوباره به بازی برگشت و گفت: من که جام جهانی میرم برات، پرسپولیس رو نایب قهرمان میکنم برات، نصف پول مملکت رو میدم کیروش بخوره به جات، اگه منو برداری فوتبال رو تعلیق میکنم برات، جرات داری بذاری برم؟
بقیه اعضای فدراسیون هم گفتند: ما که اگه بریم یک و نیم میلیارد حق سنوات خدمت می‌گیریم ازت، اصلا داری بدی که بذاریم بریم؟
اینگونه شد که رییس مجلس که دید اوضاع خیط است دستور داد فعلا بمانند تا ببینیم چه می‌شود.