نقل است در آن هنگام که یک سرباز اسقاطیلی بخت‌برگشته پشت یک سرویس بهداشتی عمومی پناه گرفته بود تا علاوه‌بر این‌که لباس‌هایش کثیف نشود، موشک از گنبدِ خودی نخورد و بیش از پیش خار نشود؛ در حالی که در سایت‌های ایرانی وول می‌خورد تا ببیند چه تعداد موشک دارد به سمت تنها امیدش پرتاب می‌شود، چشمش به یک فال حافظ آنلاین خورد و یک فال به نیت خودش و رفقایش و تنها پناهش که شماره‌اش را در گوشی «کله گردالی قهرمان» ذخیره کرده بود گرفت:

«دیدی که یار، جز سَرِ جور و ستم نداشت

بشکست عهد، وز غمِ ما هیچ غم نداشت

یا رب مگیرش ار چه دلِ چون کبوترم

افکند و کُشت و عزتِ صیدِ حرم نداشت»

تفسیر: ای‌صاحب فال! بد عهدی دیدی و سخت رنجور هستی. تصور می‌کردی یاری همراه و همدل و محافظ در کنارت داری اما هیهات که تمام مدت مار در آستین پرورش می‌دادی! بدعهدی چیز بدی‌ست که ای کاش گور به گور می‌شدی و نمی‌دیدی! حافظ به شما تسلیت می‌گوید چرا که زمان بدبختی و ناامیدی شما فرا رسیده است. 

ای بدبخت! توقع داشتی که گنبد کله‌گردالی‌ات همچون کبوتری که دانه را از روی هوا می‌قاپد موشک‌های ایرانی را بقاپد اما حتی توان مقابله با دمپایی ابری را هم نداشت. حال غمگینی؟ می‌خواهی گریه کنی؟ حافظ هم برایت نی می‌نوازد تا از نای جگر گریه کنی؛ گریه کن بی‌تربیت!

ای بخت برگشته! دعا و نجوا کارساز نیست. بیخود وقت شیطان را نگیر. عزتی که رفت به‌دست نمی‌آید باز. غصه نخور و مثبت فکر کن. درست است که سیصد چهارصدتا موشک روی کله گردش فرود آمده اما عوضش الان آبکش بزرگی دارید که هیچ‌کس توی دنیا ندارد. حافظ برای شما آرزویی جز نیستی و نابودی ندارد.