عید با قصد ده روز
خانه‌تکانی که جیبم را تکاند

الهی، اِی که خان نعماتت گسترده و آب و گاز و سوخت از دریای طبیعی لایزالت جوشنده. پس چرا شستن یک فرش دوازده‌متری انقدر گران گشته؟

خداوندا، مگر نگفتی النظافتُ من الایمان؟ کم‌کم دارم با خرید پودر و وایتکس و پاک‌کننده می‌شوم بی‌ایمان.

معبودا، خانه‌ی قوطی کبریت نهایت ۳۰ متری چی است که کله‌پاچه‌اش چه باشد؟ با این چندرغاز حقوق بهای اجاره‌اش را بدهم یا شستن فرشش را؟

خداوندا، ظلم در لابلای پرده‌ها و زیر کمد و یخچال و تا عمیق‌ترین جای درزگیر در و پنجره نفوذ کرده. چقدر شوینده با دلار ۹۳هزارتومان(تا این لحظه) برایش بخرم تا از بین برود.

یا ارحم‌الراحمین، یک تخته فرش دوازده متری متعلق به ۲۰ سال پیش که تاروپودش به محبت جاروبرقی وصل است با کدام منطق ۶۰۰ هزارتومان هزینه‌ی شست‌وشو دارد؟

خداوندا، عید با تبانی رمضان از رگ گردن به ما نزدیک‌ترند، خودت چرخ گردون را با میخ‌های مرحمت بی‌پایانت پنچر بگردان و حرکتشان به سمت ما را کندتر بفرما.

الهی تو بخشنده‌ای و بخشاینده. آجیل و شیرینی و زولبیا‌ و بامیه و میوه و خلاصه فروشگاه و خرده فرمایشات همسر را به چندرغاز ته‌جیب ما ببخش و شرمنده‌ی اهل و عیال مکن.

پروردگارا، خودت گوشی بازار نرفتن و نرسیدن وُسعمان برای خرید لباس عید را به دست همسر و فرزندانم بده. خودم جراتش را ندارم.

ای خالق بی‌همتا، حالا که خان رحمتت را بر ما تمام کردی
مهمانی و دید و بازدید را یا مجازی کن یا مجانی.

باری‌تعالی، ما را گرفتار مسافران عیدانه با قصد ده روزه‌ رمضان مگردان.

الهی، سایه‌ی بزرگان فامیل را از سرمان کم مکن و مارا میزبان دوردورهای اقوام درست ده دقیقه به افطار مگردان.

ثبت ديدگاه