در مقوله‌ی ز‌ز‌آزادی، به بررسی چند دستاورد مهم این گزاره می‌پردازیم. دستاوردهایی که می‌خواهیم ذکر کنیم، حاصل سال‌ها مبارزه، جنگ، استوری، لایک، پست و کامنت و واکنش‌های مهم مدنی و اجتماعی است؛ که اگر آن را نادیده بگیرید، اشکال از ما نیست، ایراد از چشمان شماست.

۱) شانه کردن مو در مترو:
این آورده به‌ظاهر ساده، مفت به دست نیامده که مفت بخواهد از دست برود؛ برای همین باید حداقل یک شانه یا بُرُس را همراه داشته باشید و وقتی منتظر مترو هستید، در سالن انتظار دقایقی بزنید بغل تا بتوانید آن را در جامعه اجرایی کنید.
نکته: این مورد می‌تواند در انتخاب و علاقه‌ی هرکدام از علاقمندان رهگذر، دست شما را در تمیز دادن رنگ موی ارغوانی از پرکلاغی و شرابی از زرد عقدی باز بگذارد. به‌علاوه خواهید فهمید علاقه‌ی شما موی فر بوده یا لَخت، کراتینه جواب است یا همان ساختار طبیعی خودش. سیم ظرفشویی یا سیم تلفنی.

۲) بغل‌به‌بغل:
در این مورد، شما دستتان در انتخاب آغوش‌های قسمت شده در کف پیاده‌رو و مترو باز نیست، اما لطفش در آن است که بی‌محابا در دل جمعیت فرو بروی و تفاوتی برایت میان مردها وجود نداشته باشد؛ گاه بغل پسر همسایه همکلاسی دانشگاهت و گاه در آغوش خز‌وخیل‌های دنبال رل و پارتنر. این تفکر پوچِ «مواظب باش آقایان عبور کنند که مبادا یک‌وقت با آن‌ها برخورد کنی» را هم بریز دور. برکت خدا بعد از ایستادن قطار به پله‌برقی سرازیر می‌شود، استفاده کن.

۳) قطع کردن دست پنهان دلالان چادر و روسری و شال:
تو وقتی با هیچ‌چیز از خانه خارج می‌شوی، در واقع یک قدم به سمت توسعه و جلوگیری از خروج ارز از کشور پیش می‌روی.
می‌دانی در سال چقدر بابت اجناس بیهوده‌ای مثل شال و روسری و چادر، ارز از کشور خارج می‌شود؟ چرا این ارز در حساب خودت نماند و خودت حالش را نبری؟ ادامه بده؛ اگر همین‌طور پیش بروی، نیاز ما به پارچه به انسان‌های نخستین می‌رسد و بی‌نیاز می‌شویم.
خدا را چه دیدی؛ شاید هم توانستیم رکورد آن‌ها را بزنیم و کلاً از پارچه بی‌نیاز شویم.

۴) برابر شدن حقوق زن و مرد:
آناتومی بدن شما توانایی هندل کردن بلوز و شلوار را دارد، بپوشید و از همین دستفروشی انقلاب شروع کنید. چه چیزی از یک مرد کم دارید که نتوانید بار و اجناس سنگین حمل کنید! روزانه ۱۰ ساعت کنار خیابان بساط کردن که دیگر فشاری نیست که نتوانید آن را تحمل کنید. مرد می‌خواهید چکار؟ شوهر وبال و دست‌وپاگیر است. بیکارید آزادی خود را سلب کنید! مهم برابری حق دستفروشی شما با یک مرد است. حق‌تان را بگیرید که مال شماست.

۵) خیابان را اتاق خواب کنیم:
این دستاورد تقریباً تازه به بازار آمده، هنوز تجربه نکرده‌ای؟
جالب است امتحان کن.
وقتی برای خودت محدودیت و مرزی قائل نشوی و همه جا را خانه‌ی خود بدانی (با شعار «همه‌جای خیابان اتاق من است»)، طبیعتاً آن ذات آزادی هم بیشتر در تو نمود پیدا می‌کند.
ایستگاه مترو هم آینه دارد و هم صندلی.
خودت را محدود به فضاهای بسته نکن، همین‌جا لباست را عوض کن و نگران نگاه اشتباه دیگران نباش. بگذار چشم‌شان عادت کند.