مارال: همان شخصیتی که به کارگردان کمک کرده تا به قولش عمل کند و 60 قسمت را به 360 قسمت برساند. مارال زن بدبختی است که دخترش را دزدیده و به آقای ثروتیان برای سیل بستن به سریال، فروخته اند. این زن در روستا داشت به خیرو خوشی زندگی می کرد که یکهو بعد ازدو ثانیه خندیدن، بلایای ناگهانی از زمین و آسمان سرازیر می شود. شوهر، پدر، مادر می روند ته دره، بعد هم بچه را از دستش می گیرند(بعد از چند ثانیه خنده در سریال های ایرانی موجی از بدبختی شخصیتهای سریال را درمینوردد. مخاطب هیچ وقت به این خنده ها اعتماد ندارد و همان لحظه در دلش رخت میشورند). بیشترین صحنه این سریال متعلق به همین زن است که بچه مرده اش را بغل گرفته و عاشق سینه جزغاله شده اش قبرش را میکند.

افرادی هستند که ابزار منقل و قلیان و تنبک به اضافه یک زیرانداز همیشه دردسترس می گذارند. فشارهای روانی، این دسته را مجبور میکند به هر گونه گیاهی، که شباهتی به چمن داشته باشد حمله کرده و به حرکات موزون بپردازند.

تحقیقات نشان می دهد اعتیاد از زمان وابستگی به پستونک در بچه ایجاد می شود و با اعتیاد به تخمه شکستن هنگام تماشای برنامه نود و چک کردن دقیقه به دقیقه تلگرام واعتیاد به خوردن چایی پر رنگ ادامه پیدا می کند.

در حاشیه این همایش حرکات موزون که بعدا گفته شد منظور، موزهای روی میز بوده و بعدا معلوم شد حرکات دختران زیر 16 بوده، در مقابل چشمان مدیران نیز اجرا شد.

شرکت کننده سوم که بازیگر اصلی این بازی است بعد از همه شرکت کنندگان در منطقه حاضر می شود و اجازه می دهد همه یک دل سیر رسیدگی کنند بعد خودش می رود ببیند اصلا حادثه، سیل بوده یا زلزله!