زمانی که ما در فزای مجازی درس می‌خواندیم، نمره های خیلی خوبی می‌گرفتیم چون ماد‌رمان حتی یک قلت املایی هم از زیر دستش رد نمی‌شد و ما آنگدر «خیلی خوب» گرفته بودیم که پدرمان حنگ کرده بود.
این روز‌ها که عصر جدید می‌بینیم، با خودمان می‌گوییم دست اندر‌کاران برنامه که تلفظش هم سخت است، در اتاق فکر‌شان به چی فکر می‌کردند یا ما را چی فرض می‌کردند که قطعا باید لبمان را گاز بگیریم و به چیزهای بد فکر نکنیم
