فتح گُلّه های سواد در کلاسهای مجازی
انشای بدون غلت

خانوم موعلم، مادرمان به ما می‌گوید از وقتی مدرسه‌ها هضوری شده می‌ترسم قلت‌های املایی ات سر به فلک بزند و باز هم پدرت سرکوفت بزند که این چه بچه ای است که تربیت کرده ای!

 خانوم موعلم، زمانی که ما در فزای مجازی  درس می‌خواندیم، نمره های خیلی خوبی می‌گرفتیم چون ماد‌رمان حتی یک قلت املایی هم از زیر دستش رد نمی‌شد و ما آنگدر «خیلی خوب» گرفته بودیم که پدرمان حنگ کرده بود. ما فکر می‌کنیم نقرانی مادرمان بیعلت نبود، ما با روش آموزشی مادرمان کم مانده بود گُله های نوشتاری را یک تنه فتح کنیم اما از وقتی مدرسه ها هضوری شده شما زیر املایمان می‌نویسید: «نیازمند تجدید دوره اول ابتدایی». ما گاگ نیستیم رفتیم از همه پرسیدیم دیدیم اصلا همچین نمره ای نداریم. به خاطر این نمره پدرو مادرمان به هم پریدند و ما آن وسط شرمنده شدیم. آقایی که در دادقاه بود گفت این مسعله این همه الم شنگه ندارد و همه اش بخاطر کرونای لنتی است که سواد پایه دانش عاموزان را به گند کشیده. خانوم موعلم خاهش میکنم شما هم کمی دندان روی جیگر بگذارید و هی فرت و فرت ننویسید «نیازمند تجدید دوره اول ابتدایی». ما گُل میدهیم در کلاس های هضوری یک گِلی به سرمان بگیریم، چون مادرمان تلاق گرفته و کسی نیست کاربن بگذارد تا ما درست بنویسیم. ‌‌‌‌‌‌‌خیالتان راهت باشد.

ثبت ديدگاه




عنوان