راه راه:

دخترم٬ جرالدین! از تو دورم٬ ولی یک لحظه تصویر تو از جلوی دیدگانم دور نمی شود.
تو کجایی؟ در پاساژهای شانزه لیزه مشغول خرید مانتو یا
کوچه برلن و مروی در به در بدنبال ساپورت و پانچو!
این را نمی دانم٬ هر چند که خودم روی فلافل های کوچه مروی کِراش دارم. اما عزیزم! چرا راه دور می روی؟ همین نازی آباد خودمان٬ بازار دوم که به ما ۹۶ درصدی ها نزدیکتر است. مترو خور نیست اما اتوبوس که دارد. با اتوبوس می روی با اتوبوس هم برمی گردی. حراج آخر فصل هم که دارد.

جرالدین دخترم!
نیمه شب آن هنگام که از سالن پرشکوه تئاتر شهر بیرون می آیی تحلیل های ستایشگران چهاردرصدی را فراموش کن. تحلیل آن جوان راننده تاکسیه فارغ التحصیل که تو را به منزل می رساند گوش بده اما اگر یک وقت دیدی دهانش را باز کرد که بگوید “اینها همه کار خودشونه” با پشت دست محکم بکوب توی دهانش و بگو ” بیخود! این دیگه کار خودتونه که آینده ی مملکت رو به دو شب عشق و حال و رقص ترجیح دادین رفت! والا”

دخترم جرالدین!
از محتوای سند ۲۰۳۰ از من پرسیدی. به مادرت گفته ام که در این خصوص برای تو نامه بنویسد. بگذار این آخر عمری حرمت پدر و دختری که بینمان هست حفظ شود.
دخترم! دل خوشی بابا همیشه به گل افشونی لبخند تو بوده اما انصافاً با اون مانتوی جلو باز و صندل و شال نخی و نیم متر موی پریشون از دو طرف، دیگه آخه چهارشنبه های سفیدت چیه؟!

جرالدین! دخترم! تابستان نزدیک است و باید از اوقات فراغتت به نحو احسن بهره ببری. چکی سفید امضا برایت فرستاده ام. به نماینده ی خود دستور داده ام فقط وجه کلاس منجوق دوزی و ملیله دوزی٬ حالا فوق فوقش کلاس زبان و ایروبیک و اینجور قرتی بازیهایت را بی چون و چرا بپردازد. الان سه سال است در سطح اینترچنج دو مانده ای. کمی بیشتر تلاش کن عزیزم. اما برای خرجهای دیگرت باید برایم صورتحساب بفرستی. واقعیتش اینست که ما مثل بعضی ها سر صندوق ننشسته ایم که. از آنطرفم دیر رسیدیم سر سفره٬ تدیگش را هم خوردند رفت.
دخترم! جرالدین! تخریب و تهمت بیماری عصر ماست. من پیرمردم شاید حرفهای خنده دار می زنم. آلزایمر هم دارم. اما دیگه توانایی اداره کردن یک وزارتخانه را که دارم.
دخترم! جرالدین! چی داشتم می گفتم؟؟ آهان. گفتم که تخریب و تهمت بیماری عصر ماست البته الان که فکر می کنم می بینم وعده ی دروغ دادن هم یک نوع بیماری بدتر از آن است.
یادت باشد هیچوقت به وعده ی دوباره ی صد روزه اعتنا نکنی. مگر آدم باید عقلش کم باشد که دوباره یک همچین وعده ای را به مردم بدهد.
دخترم سن تو مانند درختان باشکوه سکویا در یک دوره ی چهار ساله که هِچ٬ در دوره ای هشت ساله سپری می شود و بالاتر می رود اما ناراحت نباش. اگر طرح بیمه ی سلامت در این دولت عملی شود امیدوار باش که بتوانی با بیمه ات به راحتی لیفتیگ کنی. که اگر جواب نداد میکرودرم و دیگه خونه ی پُرِش بوتاکس هم هست. ما که با بیمه ی طلایی اش هم نتوانستیم دوتا دندان پر کنیم. همش طبق مصرف آزاد از شارژ اصلی محاسبه شد.

دخترم! یادت باشد تمام فیلمهایی که من بازی کردم صامت بودند این حرفهایی که از قول من در کانالهای تلگرامی می نویسند همه اش چرت است.
مواظب خودت باش٬ رو‌یت را می بوسم.
بابا چارلی

From: charlie chaplin
To: geraldin chaplin
Subject: advice