راه راه: در دنیا دو تیپ افراد نه چندان نایاب وجود دارند که وجودشان به موجودی به نام “آشنا” وابسته است: یک دسته آشنا جو هستند و دسته دیگر آشناطلب.

افراد آشنا جو برای گذران زندگی در همه ی موقعیت ها دائما به دنبال آشنا هستند. به همین سبب اغلب از مشکل ساییدگی مهره های گردن و انحراف قرنیه چشم رنج می برند. به عبارتی تنها جایی که دنبال آشنا نمیگردند تا کارشان راه بیفتد دستشویی است!
اگر بر حسب تصادف یا تشابه از قبیله آدمخوار ها سر در بیاورند با تله پاتی و سحر و جادو آنجا هم آشنا جور می کنند. بعد هم با چشمانی ( بخوانید: شلواری) خیس و حلقی خشک شده میگویند: تو همونی نیستی که به جد من نظر داشتی؟! خب پس با هم آشنا در اومدیم. بی زحمت من رو نخور! و جان سالم به در میبرند.

علت بسیاری از ناکامی و سرخوردگی هایشان حتی در مواردی مانند سفیدی هندوانه شب یلدا و سوختن کله نان سنگک را نبود آشنا در محل می دانند
در ادبیات این تیپ افراد «آشنا سراغ نداری؟! » پرتکرار ترین جمله شان بعد از « سلام » است. اگر پاسختان به این سوال منفی باشد مثل این می ماند که تا آخر عمر خود را بیمه حوادث کرده باشید.
لازم به ذکر است «بیا بیشتر با هم آشنا بشیم» هیچ ربطی به این تیپ افراد ندارد و البته به ما هم ربطی ندارد (خوشبخت باشند).
دسته دیگری که آشنا طلب بودند افرادی هستند که کار کسی را راه نمی اندازند مگر اینکه آنها آشنا داشته باشند. بیشترین طلبی که از مردم دارند همین آشناییت است.

این تیپ افراد اگر کارمندی اداری باشند عمدتا به جای عبارت «وقت اداری تمام شده» میگویند «آشنا داری!؟» اگر پاسخ به این سوال مثبت باشد خود به خود تمام قوانین و موانع موجود حذف خواهد شد.
البته از این نکته نباید غافل شد که نوع آشنای شما در میزان تغییر لحن، بیان، زمان رسیدگی به پرونده و … موثر است. برای همین بهتر است قبل از ورود به یک اداره ابتدا رزومه کاملی از آشنایان به همراه داشته باشید و به پرونده پیوست کنید.
اگر قصد مراجعه به بانک را دارید و رئیس بانک در تیپ افراد آشنا طلب است (که هست!) در خاطر داشته باشید پیش از مراجعه از هر طریق ممکن در کوتاه ترین زمان یک آشنا برای خودتان جور کنید. سریع ترین و مطمئن ترین راه ازدواج است. حتی اگر امکان پرداخت هزینه ازدواج با دختر وزیر، وکیل و… را ندارید، فراموش نکنید که این هزینه نیست بلکه یک سرمایه گذاری بلند مدت است. برای درک بهتر شرایط فرض کنید (یعنی اطمینان کنید) شما برای یک وام ۱۵ میلیونی ازدواج مراجعه می کنید اما با وام ۱۵ میلیاردی بدون بازپرداخت به خانه (کشورهای دوست و همسایه) برمیگردید.
پس از بررسی های صورت گرفته مشخص شد در اشعار حافظ هم به آشنا به طور دقیق پرداخته شده است که در ادامه به آن میپردازیم:

با یار آشنا سخن آشنا بگو

اینجا می توان حدس زد منظور از آشنا، شخص حقیقی است. اشارات ظریف شاعر به این است که در زمینه امور دولتی کافیست با همین یک آشنا سخن (نه نقد!) بگویی و بس!
در نهایت برای ارتباط بهتر با این تیپ افراد کافیست بدانید در دنیای افراد آشنا طلب و آشنا جو “آشنا بودن” بدون هیچ مهارتی خود یک شغل ثابت با درآمد و مزایای بالا به حساب می آید. همانطور که سعدی در تکمیل این حرف میگوید: «دگری نمیشناسم تو ببر که آشنایی!» و مبرهن است این “تو ببر” در شعر میتواند اشاره به مال، کار، سود، حال و… یا همه اینها باشد.