شیر در شیربرنج نباشد، لابی در مجلس نباشد، وانتی هفت صبح جمعه در کوچه داد نزند، خاطره ی سربازی، سیلی به فرمانده نباشد، راننده تاکسی شوهر خواهرِ «از خودشون» نداشته باشد؛ اصلا جای تعجب ندارد و همه چیز سر جایش است و هیچ چیزی هم کم نیست. اما دسسسسست و جیییییغ و هورااااا را از برنامه تان نگیرید. دسسستت و جیییغ و هورااا تمام حیثیت شماست. ناموس برنامه شماست.

یاد آن روزها که قایمکی به کوه می‌زدیم و دشت ارژن را با وحشی‌بازی‌های عاشقانه‌ی‌مان پر می‌کردیم، بخیر...