بعد از سفر سال ۸۳ آقای «میم.خ» (متخلص به باغی) به مهد تمدن، این بار سفر همزمان (دکتر) حسن روحانی به ایتالیا و فرانسه بود که موجی از شادی و «ای من بگردم...» را در میان هواداران توافقات ژنو، دارسی،1919، توتون و تنباکو، ترکمانچای و غیره آفرید. گفته شده هدف از این سفر، علاوه بر عواید اقتصادی مورد نظر اروپایی ها، در واقع نفس درکردن دولت از دست ویرانی های «آن مرد که دیگر راستی راستی رفته بود» بود!