سال‌ها پیش در چنین روزی، یعنی در ۲۵ شهریور ۱۳۲۰ درحالیکه دانش‌آموزان از شدت گریه و عَر زدن، اشک چشم و آب‌دماغشان قاتی شده و مشغول جمع‌آوری وسایل خود بودند تا با آمدن «بوی ماه مدرسه»، به سر کلاس بروند، رضاشاه بقچه‌اش را سر یک چوب (در بعضی روایات چوق) زد و از ایران رفتانده شد.

ضد حال سوم هم هنگامی بود که سوار بر کشتی، تازه دریافت قرار نیست به هند برود. و حرف این است که از بالا دستور آمده که این رضا را توی مسیر هند یک توک پا کنار سواحل آفریقای جنوبی پیاده کنید.

تضمین کرده بود که روحمان شاد خواهد بود. مجبور بودیم که خشنود گردیم. نباید بهانه به دست آنها میدادیم .