از آن پس هرگاه دربار و مملکت دچار کمبود غبار و گرد و خاک می‌شدند شعبون از کوپن بچه‌محلی‌اش خرج می‌کرد و مملکت را از بی‌گرد و خاکی نجات می‌داد.
البته که شعبون در این گرد و خاک‌ها همیشه جانب انصاف را رعایت می‌کرد و بر اساس مبلغ دریافتی، طرف حق را می‌گرفت.

پدر شعبون زور می‌زد تا بالاخره شعبون از حالت بالقوه خارج و بالفعل شود؛ برای همین او را به مغازه ریخته‌گری و آهنگری فرستاد تا شاگردی کند؛ اما درجه و دمای آهنگری در حدی نبود که فعل از قوه خارج و شعبون شکوفا شود. پس از آن نیز شغل‌های دیگری را امتحان کرد، اما هیچ‌کدام از پس آن قوه‌ چغر بد بدن بر نیامدند.