سپس کیم به آنها گفت: «اونجا» و همین‌طور که سربازها مشغول گشتن دنبال اونجا و نگاه کردن به آن بودند، کیم با گفتن «آخه مغزفندقی‌های شلغم! مگه ما هم‌مرز دیگه‌ای هم به غیر از کره‌جنوبی داریم؟» منظور خود را از اونجا به صراحت بیان کرد.

دهه ۱۹۹۰ دنیا دو گنده لات به نام‌های آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی داشت. بر اساس اصل پنج قانون گنده لاتی، دنیا یک گنده لات می‌خواهد، من یا حتما خود خود من. و آمریکا اصل پنجم این قانون را سر لوحه کار خود قرار داده بود. از آنطرف ماجرا، کمونیست‌های شوروی بر این باور بودند که هر اتفاقی در دنیا بیفتد آمریکایی‌ها حتما دستی، آستینی یا لنگ کفشی چیزی در آن دارند، که البته کم بی‌راه هم نمی‌گفتند.

در همان ابتدای سفر، آستاپ بندر سر راه ایپولیت قرار میگیرد. جوانی بی چیز، جاه طلب و تا دلتان بخواهد رند، که با ایپولیتماتویویچ قرار شراکت می گذارد و در عوض به او در یافتن برلیانها کمک می کند. آستاپ بندر مدیریت این پروژه را در دست می گیرد

ارتش با آن همه دک و پز و پول توجیبی، حتی نتوانست چند ساعتی نیروهای روس و انگلیس را لب مرز معطل کند تا رضا شاه با فراق بال از تخت و تاج خداحافظی کرده و برای راه کمی ماست موسیر و چیپس سرکه نمکی بردارد. یعنی رضا شاه تاخود اصفهان شکم خالی رفت.