در این حالت ممکن است تنها یک «روزنامه‌نگار» به فکر این بیفتد دیالوگ های مترو را یادداشت کند و درباره آنها بنویسد. درباره قهرمان‌هایی که داستان زندگی خودشان را با «دیالوگ‌ها» پیش می‌برند. کتاب «شیوه دلبری و متروآشوبی» دقیقا همین کار را میکند...