حضار عزیز، مردم ایران، دوستان! این حکومت حتی به خود کارگزارانش هم رحم نمی‌کند. شما وضعیت فرزندان مظلوم مسئولین را ببینید. آیا باخبر نشدید بچه‌هایشان اکثراً شغل دولتی ندارند؟ آیا نشنیدید دختر وزیر بیکار بود؟

تمامی گونه های هنرمندان اگر در زمینه ی هنری هیچ گلی نیستند عوضش در بیان مسائل سیاسی عالم دهر هستند و به چرچیل یک سور زده اند.

این هنرمندان خیلی خودشان را اذیت نمی ‏کنند و مثل کبریت نم‏ کشیده، ‏حتی با کشیده شدن روی کناره جعبه کبریت هم روشن نمی ‏شوند. معمولاً در حال ترک کشور هستند ‏مگر اینکه خلافش ثابت شود، اگر هم فیلم می ‏سازند، درباره سفر برگ خشک روی آب جوق یا مغزهای ‏زنگ‏زده می ‏سازند.

سینما خیلی خوب می‌باشد. ما سینما را خیلی دوست داریم. آقای ناظم ما، ما را به سینما می‌برد و با هم فیلم های آموزنده می‌بینیم. ما با دیدن هر فیلم، چیزهای جدیدی یاد می‌گیریم. آقای ناظم می‌گوید: ما باید به سینما برویم تا به فرهنگ مملکت کمک کنیم.او می‌گوید هنرمندان مثل جنگل‌ها سرمایه ملی‌اند و بر همگان واضح و مبرهن است که باید در حفظ جنگل‌ها کوشا باشیم.