نامهی یکدلشکستهی عاشق
۱۰:۰۲ ق٫ظ ۱۶-۱۲-۱۴۰۳
ای مو زرد و زیبا! چرا نیامده دست رد به سینهام زدی و مرا از خود راندی. چه کسی جای من را گرفته؟ نکند آن پوتین پر زرق و برق واکسکشیده در گوش تو سخنچینی من را کرده است؟
