روح برجام بیرون روی نمی گیرد

راه راه: علی ای حال آشنایی روح برجام و رضاخان از هر طریقی که بوده باشد آنچه بعنوان یک سند غیر قابل خدشه میتوان به آن استناد کرد فاکتور رستورانی در ژنو است که در موزه مالیات سوئیس موجود است. اگر در روزهای غیر تعطیل از ساعت ۹ الی ۱۶ و در روزهای تعطیل از ساعت ۸ الی ۱۸ به این موزه بروید از زبان راهنمای موزه خواهید شنید که این فاکتور مربوط است به صرف غذا توسط یک هیئت ایرانی که در سال ۱۳۱۱ شمسی (۱۹۳۲ م) برای دفاع از ایران در برابر شکایت انگلستان در جامعه ملل راهی ژنو شده بودند. راهنمای موزه حتی برای بامزه بازی و خودشیرینی به شما خواهد گفت که یکی از اعضای این هیئت اسم مسخره ای بنام روح برجام داشته است. اگر گفت شما هم بخندید که دلش نشکند. علی ای حال نتیجه آن سفر و مذاکرات یکسال بعد خودش را در قامت قرارداد ۱۹۳۳ م نشان داد که نفت ایران را برای ۶۰ سال در اختیار انگلیسی ها قرار میداد. سیدحسن تقی‌زاده نیز که یکی از روشنفکران دوره قاجار و پهلوی بوده و در انعقاد این قرارداد ننگین نقش داشته است در خاطرات خود به صرف شام هیئت ایرانی در این رستوران اشاره میکند و مینویسد که از قبل تذکر داده بود که غذاهای این رستوران مزخرف است اما هیئت ایرانی گوش نمیکنند و اتفاقا بعد از خوردن عذا همگی اسهال میگیرند غیر از روح برجام که هر آشغالی هم میخورد هیچ چیزش نمی‌شد!

دیلماجی در محضر آتاتورک

با استناد به آرشیو مطبوعات ترکیه میتوان مطمئن شد که روح برجام در سفر رضاخان به ترکیه و دیدارش با آتاتورک حضور داشته و نقش دیلماج را ایفا میکرده است.گزارشی هم در اداره گمرک ترکیه وجود دارد که نشان میدهد روح برجام هنگام برگشتن از این سفر قصد داشته مقدار زیادی لباس زنانه اصل ترک به کشور وارد کند که با مخالفت گمرک که میگفته هر کس میتواند نهایتا ۳۰ کیلوگرم لباس ببرد روبرو میشود ولی با توصیه آتاتورک مشکل حل میشود. تاریخدانها این اقدامات روح برجام را ابتدا پای دله دزد بودن او می‌گذارند اما با آغاز دوران کشف حجاب معلوم میشود که روح برجام تا کجا را خوانده بود و حالا چطور بازار لباسهای لختی پختی را در دست میگیرد. البته لباسها غالبا روی دست او باد میکند.

ادامه دارد…