در امثال آمده است که الکنکر و اللنکر، چون ابوی صهیونیسم مدرن نزد روباه پیر بیامد و بگفت: «برایمان سرزمینی یهودی بیاب تا بدان جا رویم.» روباه پیر به سمت راست نگریست چیزی نیافت؛ ولیکن به سمت چپ که نگریست «آرتور جیمز بالفور» را بدید. و آن شد که بیانیه بالفور صادر گردید و چون جهان همه ارث ابوی روباه پیر بشمار می‌آمد بلاد فلسطین را به قوم یهود پیشکش بکرد.

و چون یهودیان به بلاد فلسطین رسیدند مردمانی را مشاهده کردند که در آن بلاد زیست می‌کردند.
با خویشتن بگفتند: پس فلسطینیان چه می‌شوند؟
پاسخ خویش بدادند: جایی که سرخپوستان آمریکا و بومیان کانادا برفتند.
و سال‌ها آنجا بودند و قوت گرفتند و فربه گشتند و مردمان آن دیار را بردند آنجایی که سرخپوستان آمریکا و بومیان کانادا رفتند و مسرور بود از کرده خویش و فاکتور همه‌ اینان را بلاد دوستش آمریکا تقبل بکرد.
بلادی قلابی بساختند که با اصلش فرسنگ‌ها تفاوت داشت؛ اما مسرور بود از داشتن چنین بلادی.
چنین گویند که چنگیز مغول، اسکندر مقدونی و کلهم اشرار دنیا کپی سیاه و سفید با کیفیت معمولی از ژنوم آنان ببودند. بدان سبب که به جهان بفهماند که این بلاد واس ماست یعنی همه‌ش واس خود ماست، در پی ساخت تاریخچه قلابی بشدند و از هر بلادی یک چیز دزدیدند. در امثال آمده است فلافل آبادان، سالاد شیرازی، کوفته‌ تبریزی، آفتابه پلاستیکی، شلوار کردی، پشمک حاج عبدالله، سوهان پسران اسرائیل به جز داداش شمعون و شله مشهدی را.

نقل است آنها به خیال خویش گنده لات منطقه بودند و در سر سودای نیل تا فرات داشتند؛ اما با یک چخه فلسطینیان، پوشاکشان مملو از ضایعات می‌شد. و چون اصل جنس مهم‌تر از بنجل آن است به زودی زود بلاد فلسطین به مردمانش می‌رسد و جنس قلابی درون سطل آشغال.