تاریخ را چک می‌کند. شنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳.
دفتر یادداشت را گرفته و شروع به نوشتن می‌کند. «ثبت نام در باشگاه و تمرین فول‌بادی»، «حذف قند عصرانه» و «مطالعه کتاب عادت‌های اتمی».
ساعت ۶ صبح با زنگ گوشی بیدار و به سختی از تخت بلند می‌شود. به سمت آینه می‌رود و دستی به گردی شکمش می‌کشد و پهلوها را برانداز می‌کند. نفس عمیقی کشیده و با ضربه روی شکم می‌گوید «خرج کردم براش، اعتباره بازاره.» با لبخندی پیروزمندانه به سمت آشپزخانه می‌‌رود. در ذهنش یادآوری می‌کند که اگر یک تخم‌مرغ از صبحانه حذف کند، چقدر کالری کم می‌شود و با تقسیم بر صد و چهل و پنج کیلو، می‌‌بیند حتی اگر عمر نوح هم داشته باشد به وزن ایده‌ال نمی‌رسد.
گوشی را برمی‌دارد تا پیام‌های رسیده را چک کند. تو گروه خاندان حاج اکبر و فرزندان، شوهرعمه پیامی گذاشته و در زیر آن او را تگ کرده و گفته «پدرام خان! امروز روز خودته»، «روز هر چی دوست داری بخورید». می‌خندد و با خوشحالی چند استیکر حرکات موزون برای شوهرعمه می‌فرستد. سفره را رنگین‌تر از روزهای قبل چیده و شروع به خوردن می‌کند. وسط خوردن نوتیف اپ برنامه روزانه به صدا در می‌آید. تازه به خاطر می‌آورد که امروز شنبه و روز تمرین است. با لبخندی برنامه را مثل هفت سال گذشته بی‌صدا کرده و لقمه بزرگی از چشمِ کله‌پاچه‌ای که تازه از راه رسیده بود را به دهن می‌گذارد.