چند روز پیش شنیدیم که آقای معاون اول، اسحاق جهانگیری در نطق جدیدشان اظهار کردند که “بانکها از مظلومترین بخشها هستند.”

از آنجا که ما دوست نداریم بانکها مظلوم واقع شوند و مردم، خون آنها را در شیشه کنند و بانکها را مورد آزار و اذیت قرار دهند، تصمیم به ارائه ی چند راهکارِ مؤثر در برطرف شدن مظلومیت آنها گرفتیم.

۱- اولین پیشنهادمان این است که بانکها بیایند به صورت مذاکره و مصالحه آمیز با مردم صحبت کنند و به آنها بگویند که چرا ما را اذیت می کنید و به ما ظلم می کنید.

بلکه ما را اذیت نکرده و به ما ظلم نکنید. اول هم برای شروعِ دوستی با مردم، طرح اسکناس رایگان را اجرایی کنند. در این طرح به صورت مجانی به مردم اسکناس بدهند و بعداً منتظر بمانند تا مردم با آنها دوست شوند. کارشناسانِ ما به بانکها قول می دهند که در روزِ اولِ اجرای این طرح، مردم گولِ طرح رفاقت آنها را خورده و با آنها دوست شوند.

۲- اگر مردم اسکناسها را بردند و با بانکها دوست نشدند و دیگر پشت سرشان را هم نگاه نکردند، آنها را از طریق ایمیل و تلفن های طوفانی تحت فشار قرار دهند که مردم دهانشان فلان شود …

۳- اگر دهان مردم فلان نشد، بانکها مجبورند راهکار سوم را عملی کنند.

بیایند به مردم وام هایی با بازپرداخت های وحشتناک بدهند که مردم کمرشان زیر بار این اقساط له شود. (منابع ناآگاه خبر از اجرایی شدنِ این طرح در سال های قبل از این را داده اند که چون جزء منابع ناآگاه بودند و خبرشان مغرضانه بود، اصلاً به ما چه مربوط.)

۴- اگر مردم باز هم از ظلم کردن به بانکها دست برنداشتند و این بار به بانکها بهتان زدند و کلمه ی رکیکِ “اسکونت” را به بازپرداخت هایی که دریافت می کنند نسبت دادند، بانکها به آنها بگویند:

Keep calm Because we are “bankdariye eslami”

(آرامشتان را حفظ کنید چون ما بانکداریِ اسلامی هستیم.)

۵- اگر مردم باز هم از در شیشه قرار دادنِ خون بانک ها دست برنداشتند، بانک ها از یک طرف واریز پول به حساب های بانکی را با چندین طرح آسان کنند و از آن طرف موانعی را در پروسه ی پرداشت پول از حساب های مردم، طراحی کنند.

مثلا برای ورود به بانک، دو در تعبیه شود، یک ورودی برای کسانی که می خواهند پول واریز کنند و یا چک را بخوابانند به حساب که خیلی شاد باشد و آهنگِ “همه چی آرومه، من چقد خوشحالم را پخش کنند.” و سر راه هم بگذارند یه موز بردارد.

یک ورودی هم مخصوص کسانی باشد که می خواهند از حسابشان پول بردارند، که مثلا در آن از سیم خاردار یا مین های ضد نفر استفاده شود.

یا می توانند افرادی را استخدام کنند که کسانی را که می خواهند از حسابشان یا از عابربانکشان پول بردارند، مورد تمسخر قرار دهند و آنها را با گفتن جملاتی از قبیل: “چقدر گدایی!”، “خاک تو سر بی کلاست…” و “ایشالا خرج دوا دکتر کنی!!!” تخریب شخصیتی کنند.

و یا اگر اینها نشد می توانند دستگاههای عابر بانک (ATM) را در نقاط صعب الورود، صعب العبور، صعب العلاج، صعب المحال و چند صعب دیگر قرار داده تا مردم رغبت نکنند رنجِ پول برداشتن از آنها را به جان بخرند.

امیدواریم با اجرایی کردن پیشنهاداتِ کارشناسان ما، بانکها بتوانند از حقوق خود در برابر رفتارهای ظالمانه ی مردم دفاع کنند و اگر اینها جواب نداد، می توانند سر ضرب فیش های حقوقی مردم را افشا کنند و آبرویشان را ببرند، باشد که مردم دیگر از این غلطها نکنند!