راه راه: سلام ایران ماهوارم!

چندی است بعد از آسفالت کردن عین‌الاسد باز هم آرام و قرار نداری، فکر نکن نمی‌دانم، من از همه چیز خبر دارم حتی بیشتر ازخودت!

دیشب به رسم همیشگی به محل قرار آمدم و چند ساعت به چیزی که گفته بودی خیره شدم. نمیدانی بعدازاینکه فهمیدم به جای ماهواره با ظرف سس قرمز دلپذیر سر کار رفته‌ام، چقد شعر «باز شد پسندیده شد» را خواندم و فرت و فرت اشک از چشمانم سرازیر شد. این را هم نمی‌دانی بعد از شنیدن خبر پرتاب ماهواره نور هر خودکار و ظرف سس قرمز را که می‌بینم جیغ می‌کشم. یادم باشد سرویس‌های اطلاعاتی‌مان را به خاطر شیطنت معشوق یک شیرینی باقلوا میهمان کنم. 

خدایی معشوق انقدر شیطون بلا می‌شود؟ چرا «کووید-۱۹» چشم غمزه‌ات را نگرفت! من کلی رویش حساب کرده بودم، حتی خودم به دست خودم سرکار رفته‌ام و روزی ۲۰۰۰۰ کشته می‌دهم لاکردار!

حتما این چند روز هارت و پورت‌هایم را شنیده‌ای، علی‌الحساب یه شکایت ریزی علیه‌ت می کنم تا ببینم جایش را چطور خوب کنم!