راه راه: طبق پیش بینی های لوسترآدام اووس، پس از۱۱ سپتامبر، انقلاب روسیه، اعدام لویی سه پنجم، رویایی اکرم و مینا پس از مرگ لنین – او دقیقا عنوان می کند که در ایران، در سالهای نه چندان بعد، یک شخص به همراه چند نفر دیگر در انتخابات شرکت می کنند.
این یک شخص رنگ استامپ انگشت مردم خشک نشده، خود را پیروز همه پرسی اعلام خواهد کرد.
وی پیش بینی می کند این فرد به همراه سایر اشخاص الشخوص ملحقه به خویش، با انداختن یک رای در صندوق، برکتی به آراء می دهند که هر یک رای، هزار رای می زاید.
در مجموع لوستر به این موضوع اشاره می کند که وی همین که رای کمتری می آورد، تمام برگه ها و خودکارها و استامپ ها و دوش های حمام و خیارها را در این مورد طرفداران خود اعلام می کند. طوری که اگر شمارش آراء به نفع وی نباشد، حتما تقلب شده وگرنه او که جشن پیروزی گرفته بود، عمه اش را دعوت کرده بود، دندونی هم پخته بود،… حتی عمه اش گفته بود اگر تقلب کردند بریزید توی جوب ها.
آدام اووس چنین می نویسد:” کسانی از کسان منزل این شخص، دست به پیش گویی انتخاباتی زده و یک نتیجه شگفت آور خواهد گفت” طبق اظهارات وی تقلب حتمی ست. چرا که او داماد یک جایی ست و فرزند جایی دیگر. روی هم حساب کنیم او برنده انتخابات است”.
لوستر عواقب این توهمات را این گونه شرح می دهد:
این شخص برای اینکه به زور بگوید در انتخابات جر زنی شده، ترقه می ترکاند، شیشه ها را می شکند، و پایش را با لجبازی به زمین می کوبد و می گوید من باید انتخاب می شدم.
پیش گویی های لوستر را کسی باور نمی کند ولی خودش هم باور نمی کند که ۱۱ میلیون فاصله بین آراء دو نامزد را چگونه می توان باور کرد!وی در این قسمت از پیش گویی های خود دچار بحران پیش بینی می شود و در دلش می گوید”شعور باز هم در هزار سال دیگر چیز خوبی ست”