راه راه: از بهلول گنابادی پرسیدن چطوری هیچوقت توی سختی ها خنده از لبت پاک نمیشه؟

گفته بود چون قبل از انجام هر کاری بدترین حالت ممکن رو تصور میکنم و براش برنامه ریزی میکنم، اگه بدترین حالت شد که خوشحالم که براش برنامه ریزی کردم. اگر هم نشد خوشحالم که نشده!
خلاصه آدم باید از قبل برای هر چیزی آماده باشه! خودِ من مثلا اگه صبح که دیرم شده و باید برم سر کار، ببینم یه ماشین جلوی پارکینگمون هست و راه نداره بیرون بیام اولین کاری که میکنم اینه که یه نفس عمیق میکشم و آرامش خودمو حفظ میکنم. چون هرگونه هیجانات اضافی پوست آدمو چروک میکنه و این اصلا خوب نیست! اصلا هم به خش انداختن و پنچر کردن ماشین مردم فکر نمیکنم چون ما تو عصر ارتباطات و گفتمان زندگی میکنیم و اینا مال عصر ارتباطات نیست؛ ضمنا صداشم گوش آدمو آزار میده، آدم یه جوری میشه! اَه!
بعدش همینطور که برمیگردم خونه تا سوئیچمو بذارم، یه تاکسی اینترنتی هم میگیرم، به شهرداری هم زنگ میزنم که جرثقیلشونو بیارن و به پلیس و آتشنشانی هم خبر میدم که برای کمک بیان. تا وقتی هم که تاکسی میرسه میتونم از یه ماسک صورت استفاده کنم و علت تأخیرم رو تلفنی اعلام کنم که طرف مقابلم علاف نشه، پوستمم به خاطر این اضافه کاری حساس نشه یه وقت!
وقتی هم تاکسی رسید کیف تی ان تی رو برمیدارم و آروم میام دم در، جوری که عرق نکنم و کِرِم صورتم خراب نشه، بمب رو زیر ماشین میذارم و سوار تاکسی میشم و دکمه ی شروع لایو اینستاگرام رو میزنم . بعد همینطور که با اخم به افق پشت سرِ دوربین گوشی نگاه میکنم، منتظر میمونم که ماشین سر کوچه دور بزنه و دقیقا همونجا دکمه ی انفجار بمب رو میزنم و از صحنه ی صورت خودم کنار یه انفجار مهیب لذت میبرم! و چون احتمالا بعد انفجار نتونم خودمو کنترل کنم و یه خرده هیجان زده بشم باید حتما کیف آرایشمو بردارم! این هیجانات پوست آدمو داغون میکنه! داغون!
شبم معمولا داعش مسئولیت این حمله ی تروریستی رو به عهده میگیره و شهرداری هم قبل از برگشتن من، جوری اونجا رو تمیز میکنه که تا یه ماه لازم نیست به رفتگر محل ماهیانه بدیم! فقط امیدوارم اون اخمی که اول لایو کردم پوست پیشونیمو زیاد نکشیده باشه!
امیدوارم که صاحب ماشین هم خودش برا بدترین شرایط آماده کرده باشه و ناراحتیش پوست صورتش رو چروک نکنه!

#طنز نوشته ها