کدومو بدم؟!
سه منشور اخلاقی در پیام‌های بازرگانی

راه راه: ۱- “بذار تنت انتخاب کنه”
دستتان را بیندازید پایین؛ چقدر اتیکت و جنس لباس را وارسی می‌کنید! بگذارید این بار تنتان برای خودش لباس انتخاب کند حالا این وسط ممکن است دست روی شلواری بگذارد که از شدت پارگی فقط کمرش مانده باشد یا قیمتش در حد قسط وام مسکنتان باشد، به خودتان فشار نیاورید. مهم این است وقتی راه می‌روید همه از تیپ شما انگشت به دماغ بمانند.

۲- “کدومو بدم!”
شاید خود اسکینر هم نمی‌دانست نظریه “تکرار” در پیام بازرگانی اینقدر کاربرد داشته باشد و الا این‌همه موش و کبوتر را پای آزمایش‌هایش نفله نمی‌کرد، ولی ما نمی‌گذاریم زحمت اسکینر زمین بماند. ما آنقدر تکرار می‌کنیم تا بخرید، تا فاکتور خریدش را هم نبینیم از رو نمی‌رویم. این اعتقاد ماست شیر ماست دوغ ماست کشک ماست. کدومو بدم؟

۳- “گرون نه خریا “
ما به جای شما به جاهای ارزان قیمت می‌رویم و آدرسش را بریتان گیر می‌آوریم. فقط بعضی چیزها را به دل نگیرید، اگر یک تخته‌تون کمه باید در جریان باشید چند تخته بگیرید تا دچار عذاب وجدان نشوید. البته اگر بجای فرش، موکت به شما انداخته‌اند، جواب ما به شما این است: می‌خواستید گول نخورید، به ما چه!

ثبت ديدگاه




عنوان