توئیزرسینمایی
شاید شما هم وابسته اید!
۳:۲۷ ب٫ظ ۲۹-۱۱-۱۳۹۶
راه راه: حالا که همه درباره همه چیز نظر می دهند و نقد کارشناسی ارائه میکنند، چرا ما که خیلی هم از بقیه بله! نظر ندهیم؟ تازه نظر ما کار هیئت داوران جشنواره فیلم فجر و صداوسیما را هم ساده تر می کند در حد هلو! ما – یعنی من – اهالی هنر هفتم را براساس وابستگی هایشان به سه گروه تقسیم کرده ایم، سَرراست:
وابسته به شکم: یا وابسته به زیر بُته!
این گروه به شکمشان وابسته اند و هرجا که شکم برود، آنها هم میروند. چه کله پاچه خواهر امیر قطر باشد چه آش باغ قلهک!
نشانه فیلم های این گروه، زیرپوش پاره، سنگ دستشویی(ترجیحاً ایرانی) و چرک است. در محصولات آنها از دوچیز استفاده نمی شود، مدیرلباس و آیفون تصویری! در عوض خیلی مهربان هستند یعنی اگر دَرِ ساختمان باز بماند، در آپارتمان هم باز بماند، در حمام هم باز بماند و سوز بیاید، به سوز می گویند برو اتاقت و به کاری که کردی فکرکن!
وابسته به باد (پاچه سابق): این هنرمندان خیلی خودشان را اذیت نمی کنند و مثل کبریت نم کشیده، حتی با کشیده شدن روی کناره جعبه کبریت هم روشن نمی شوند. معمولاً در حال ترک کشور هستند مگر اینکه خلافش ثابت شود، اگر هم فیلم می سازند، درباره سفر برگ خشک روی آب جوق یا مغزهای زنگزده می سازند. نقطه قوت این گروه این است که اگر یکی به آنها اشتباهاً بگوید: مرسی! در اولین فرصت آن مرسی را به یک نفر که دستش به دهانش می رسد تقدیم می کنند و با همین پُلتیک به ظاهر ساده، همه هزینه ها را مال خودشان می کنند حتی اگر ندانند چنین هزینه ای هم هست! نشانه این گروه، هرچیزی است که یار که را خواهد و میلش به که باشد.
وابسته به نظام: نچسب ترین و آزاردهنده ترین هنرمندان، در این گروه جای می گیرند.
نشانه بارز این گروه، رگی است که در گردنشان است و نمیگذارد هیچ سوزی بیاید! اینها اغلب همانهایی هستند که برگشته اند سر همان زمین بدون تراکتور، فلذا اصولاً نباید دیده شوند چه رسد به اینکه جایزه هم بگیرند. البته پخش چندباره فیلم هایشان به مناسبتهای مختلف از شبکه های مختلف، اشکالی ندارد چون بالاخره یک عده کوچک هشتاد میلیونی هم هستند که آثار اینها را میپ سندند، واقعاً که!!
ثبت ديدگاه