راه راه:

در خبرها آمده است که حوض‌های موزه‌ی فرش از خاک پر و به باغچه تبدیل شده‌اند. جهت پی بردن به چرایی این کار سؤالاتی را تلفنی از یک مسئول پرسیدیم که در ادامه آمده است.

خبرنگار: سلام آقای… از خبرگزاری مینا تماس میگیرم. میخواستم بدونم چرا حوض‌های موزه‌ی فرش رو پر کردید و گل کاشتید؟
مسؤل: سلام به شما. خب ببینید یکی از اِلِمان‌های سنتی ما نمایش تخت رو حوضی هست. خوب داشت فراموش میشد. ما با تیم اتاق فکر خودمون نشستیم فکر کردیم که چه باید کرد برای احیای اون. دیدیم باید از خودمون شروع کنیم. یعنی بزنیم به دل کار. از طرفی دیدیم که این حوض‌هارو آشغال گرفته و حس تمیز کردنشم نیست. دیگه اومدیم حوض‌ها رو پر کردیم که بتونیم تخت رو روی اون قرار بدیم و نمایش اجرا کنیم.

خبرنگار: خب اینجا سؤال پیش میاد یک حوض کافی بود. چرا همه رو پر کردید؟
مسؤل: تو اتاق فکر تصمیم گرفتیم و گفتیم چه خوبه که گل بکاریم. گل باعث نشاط هست. من خودم در شغل قبلی در زمینه‌ی گل و گیاه کار می‌کردم و به خوبی با خواص گل آشنا هستم. الان مردم بیان تخت روحوضی ببینن از عطر گل هم لذت میبرن و این باعث رونق گردشگری میشه.

خبرنگار: آیا باغچه نبود اون حوالی؟
مسؤل: بود. ولی گفتیم گل هرچه بیشتر بهتر. کار از محکم کاری عیب نمیکنه.

خبرنگار: اجازه بدید که قانع نشم.
مسئول: باشه اجازه میدم.

خبرنگار: خیلی ممنون