راه راه: اگر شما هم از آن دسته از تماشاگران و منتقدینی هستید که این روزها فیلم پُست هنری( فراتر از هنر) لس آنجس تهران به کارگردانی نویسندگی و تهیه کنندگی تینا پاکروان را مورد نقد قرار می دهند. باید ابتدا برایتان تاسف بخورم که مخاطب سطحی نگری هستید و در لایه اول فیلم گیر کرده اید و به لایه دوم، سوم و چهارم فیلم که کارگردان با تیزهوشی محتوای مورد نظرش را در آن جا سازی کرده نرسیده اید. از آنجایی که تقریبا هیچکدام از منتقدین، سینماگران، سینماداران، کنترلچی های سینما، پف فیل فروش های درب سینما و تقریبا ۹۰ درصد عوامل پشت صحنه فیلم موفق به نفوذ به لایه های زیرین این فیلم نشده اند، ناچار به سراغ خود عوامل فیلم رفتیم تا با رمزگشایی از لایه های پنهان فیلم لذت درک محتوای مورد نظرشان را به ما بچشانند.
تینا پاکروان: من به عنوان نویسنده این فیلم باید بگم خاک به سینمای ایران که قدرهمچین اثر متفاوتی رو ندونست و خیلی سطحی و دم دستی با این اثر متفاوت برخورد کرد. من از روز اول هم گفتم قصد ساخت متفاوت ترین فیلم کمدی ایران رو دارم. وقتی رفتیم تو دل کار، گفتیم ما که این همه راه اومدیم یهو متفاوت ترین اثر جهانی رو خلق کنیم. این بود که برای اولین بار در تاریخ سینمای جهان فیلم کمدی ای رو ساختیم که هیچ موقعیت یا دیالوگ خنده داری نداره، یعنی دریغ از یه تبسم خشک و خالی!
تینا پاکروان: من تهیه کننده کارم. نمیدونم منظورتون از لایه و اینا چیه، نویسنده گفت خوب میفروشه منم ساختم!
تینا پاکروان: بنده در کارگردانی کار سعی کردم در لایه سوم فیلم به مخاطب اهمیت خواب و نقشی که این عمل در آرامش روحی و روانی انسان داره رو متذکر بشم و خوشبختانه در جریان اکران های مردمی شاهد خرو پف های عمیق مردم در سالن سینما بودم. اما متاسفانه مخاطب قدرنشناس و فیلم نفهم سینمای ایران متوجه این ویژگی مثبت فیلم که در پستوهای لایه سوم فیلم پنهان شده بود، نشد.
پرویز پرستویی: به نظرم ژان بهترین نقشی بود که من در طول زندگی حرفه ایم بازی کردم. نقش ژان خیلی ازحاج کاظم سخت تر و سَرتره چون برای نقش حاج کاظم گریم خاصی نداشتم و فقط هم فارسی حرف می زدم ولی اینجا نصف فیلم با موی دم اسبی بازی کردم، نصف فیلم با کله کچل، تازه ۷ بار هم گفتم «بونژوغ مادام» که این کار کمی نیست. مخاطبی که با لایه چهارم در فیلم آشناست و پارادوکس رو فهم میکنه، مخاطبی که تعارض وجود در انسان واحد رو درک کنه، میفهمه ژان چه نقش خوبی بود و من چقدر خوب این نقش رو ایفا کردم. در پایان تاکید می کنم گریم ژان از گریم کیمیا خیلی بهتر بود.
مهنازافشار: فیلم قطعاً حرفها و نکات خوبی در لوایه( جمع لایه ها) پنهانش داشت ولی الان حضور ذهن ندارم. فیلمی که اسمش «لس آنجلس» داشته باشه حتماً فیلم خوبیه، احتمالاً انتقادهای مردم از فیلم، به قسمت «تهران» فیلم برمی گرده. منم تاکید می کنم اگه بازم بچه دار بشم میرم تو آمریکا میزام!
حمید فرخ نژاد: من نظری در مورد فیلم ندارم دیدم بحث آمریکا و زاییدنه، گفتم یه چیزی بگم!