در بعضی فیلم‌ها دیدید شخصیت فیلم یک چیزی می‌شنود که باعث می‌شود یاد خاطراتش بیفتد و فیلم به قول سینمایی‌ها فلش‌بک بخورد یا به عقب برگردد؟ هفته پیش، دقیقا مثل امروز، که خبر رسیدن سیمرغ بلورین به علی فراهانی‌صدر بابت مستند قوی‌دل را خواندم دقیقا همین اتفاق برای من رخ داد و ذهنم به حدود یک ماه قبل برگشت.

جلسه شورای نویسندگان بود و داشتیم درمورد سوژه‌ها بحث می‌کردیم که یکی از اعضا گفت: «حیف که جشنواره سینماحقیقت را از دست دادیم، شنیدم که مستند قوی‌دل که چند جایزه هم برده، رگه‌هایی از کمدی و خنده دارد.» آنجا با خودم گفتم اصلا همچین چیزی ممکن نیست. مگر ما مستند کمدی هم داریم؟! و الان فرصت خوبی بود که به دیدن این مستند بروم. خصوصا اینکه یکی از هم‌کلاسی‌های مستندسازم همراهی‌ام می‌کرد و تنها نبودم؛ ولی خب مشکلی وجود داشت که چیزی از مکان برنامه یادم نبود و اینترنت هم اصلا یاری نمی‌کرد. بالاخره بعد نیم ساعت و با هزار ضرب و زور تبلیغ برنامه را دوباره پیدا کردم؛ اما مشکلی که این بار وجود داشت، این بود که نیم ساعت وقت داشتیم تا دقیقا برویم آن سمت دیگر شهر! ولی خب دانشجو یا راهی خواهد یافت یا راهی خواهد ساخت و من هم آدمی نبودم که این تعطیلی را از دست بدهم. فلذا یک موتور گرفتیم و بعد از اندکی چانه زدن راضی‌اش کردیم که دو نفری سوار شویم و در واقع سه ترکه برویم! درست است که با اندکی درد و کوفتگی در برخی قسمت‌های بدن مواجه شدیم؛ ولی خدا را شکر به موقع رسیدیم. البته اگر برنامه ۴۵ دقیقه تاخیر نمی‌داشت! الان در واقع ۴۵ دقیقه زود رسیده‌بودیم و آماده بودم با شروع مستند بدوبیراه بگویم که ما این همه سختی کشیدیم برای این؟ اما مستند هرچه جلوتر می‌رفت این افکار بیشتر از ذهنم پاک می‌شد. ابتدا گمان کردم با یک مستند معمولی در ژانر بیوگرافی مواجه هستم که کارگردان سعی کرده با استفاده از تکنیک مصاحبه و لهجه و بیان شیرین فردی که قصد معرفی او را دارد مستند را برای مخاطب جذاب کرده و او را بخنداند. میزان خنده‌ای که با برخی از فیلم‌های به اصطلاح کمدی سینما هم به راحتی رقابت می‌کرد و حتی از آن‌ها پیشی می‌گرفت؛ اما با شروع بخش دوم مستند متوجه شدم که مستندساز خیلی خلاق‌تر از آن بوده‌است که خود را از همان ابتدا لو بدهد. در واقع مستند قوی‌دل فرمی مشابه فرم فیلم زندگی زیباست (برنده اسکار در سال‌های دور) داشت با این تفاوت که برخلاف آن فیلم، این مستند از محتوای جذاب و ارزنده‌ای هم بهره می‌برد و فرم و محتوا پابه‌پای هم پیش می‌رفتند. طوری که در برخی از قسمت‌ها محتوا اشکتان را در بیاورد و کمتر از یک دقیقه بعد فرم شما را بخنداند!

برای اینکه مجبور شوید خودتان این مستندی که واقعا جذاب است را بروید ببینید، زیاد داستان را لو نمی‌دهم، فقط در همین حد بگویم که به یکی از پرونده‌های جنجالی و بحث برانگیز دهه‌های اخیر از زاویه‌ای کاملا جدید پرداخته‌است. داستان مستند و میزان پیگیری‌های شخصیت اصلی و البته زبان شیرین او به ما نشان داد تا چنین افرادی وجود داشته باشند انقلاب همچنان زنده است و به مسیر خود ادامه می‌دهد و زمانی از جا می‌ایستد که افراد از احقاق حق و عدالت ناامید شوند، چون این فرایند اگرچه خیلی سخت است؛ اما غیرممکن نیست و در داخل سیستم افرادی هستند که برای آن بجنگند و به شما کمک کنند. در نتیجه این مستند کمدی درام در خدمت انقلاب و آرمان‌هایش نیز بود. بنابراین، فرم و محتوای جذاب و پیام‌دار مستند قوی‌دل در کنار هم باعث شده‌بود که از بعد تماشا تقریبا مطمئن شوم که سیمرغ بلورین بهترین مستند امسال را به راحتی دریافت می‌کند. پیش‌بینی‌ای که کاملا درست از آب درآمد. فقط به این سوال نتوانستم جواب بدهم که قوی‌دل واقعی کیست؟ شخصیت اصلی مستند که باعث ایجاد این محتوای زیبا و امیدآفرینی بوده یا کارگردان آن که پیگیری‌های این شخصیت را در قالب یک فرم جذاب برای مخاطب درآورده است؟