عباس عراقچی: پس من یهکم به افغانستانیها چیز بگم؟
طرف اروپایی: گوشهی در مرز رو باز کنید، پروندهتون رفته «ذیل منشور»ها.
طرف ایرانی: منم پروندهمون بره شورای امنیت جیغ میزنمها.
روزنامهی مستقل: تاریخ به احترام شما خواهد ایستاد. (همراه با تصویر گیرکردن پای وزیر به گوشهی فرش و پرش حماسیاش)
نتانیاهو: ما اجازه نمیدیم.
حضّار: چی رو؟
نتانیاهو: نه… منظور! اگه ایران بخواد بلایی سر برجام بیاره، ما مانع میشیم.
حضّار: الان قسّام ترقه انداخت، مانع شو ببینیم.
نتانیاهو: […]
(دوطرف تریبون را دو دستی میگیرد. ابروهایش جابجا میشود. کمی شل شده و رطوبت ناچیزی از پاچهاش روی سرامیک میلغزد… .)
۱۸ تیر ۹۸:
طرف ایرانی: بخاطر نون و نمکی که خوردیم، دو روز هم بهتون مهلت اضافه دادیم که قشنگ فکراتون رو بکنید. چیشد؟ تحریمهای نفتی و بانکی لغو شد دیگه؟
ترامپ: پسر اون خرده کاغذهای برجام رو از لای جلد چهارم دفتر خاطراتم، فصل «اقدامات قاطع» بیار. من مچاله کنم بجَوم، انگار هنوز قاطعیتم به اینا ثابت نشده.
طرف اروپایی: مجبوریم بهخاطر اقدام تنشزای طرف ایرانی، دیگه کیک زرد و کلا در سایر رنگها نفروشیم اصلا. اون کانال اینستکس هم از بیخ منتفیه. ممبراشم فیک بود پرید. آقا تموم شد. چراغها رو هم خاموش کنید. بچههای نودال، امپکس…
روسیه: منم با همهی مواضع همهی طرفین موافقم.
طرف ایرانی: آقا چرا اینجوری میکنید؟ بیاید دوست باشیم. بیاید باز عکس نوههامون رو به هم نشون بدیم. نگاه کنید. نوه سومم دندون درآورده. عکسای هشتمین ماهگردش رو آورده بودم ببینید. یه دقیقه گوشی رو بدید به سولانا اصلا. تلفن خونه جک استراو رو کسی نداره؟
طرف اروپایی: هرچی بین ما بوده تموم شده. عکسامون رو پاره کن. نامههامونم بریز توی جوب. نه وایسا… گفتم «از اقدام زشت امریکا هم متأسفیم» دیگه؟
طرف ایرانی: بابا خویشتندار باشید. «ما هنوز مرد اعتدالیم. هنوز پای میز مذاکره هستیم.» حتی اگه مجبور باشیم با ساعت و دیوار و عقربه و آیفون تصویری مذاکره کنیم. «منطق ما منطق مذاکرهست.» ما اجازه نمیدیم کسی توی پیادهروها خیابون بکشه. ما اجازه نمیدیم فرزندان بَرومند ایران از شادی در مدارس محروم باشن. چرا اجازه نمیدید جوانان به کنسرت برن؟ چرا کالاهای اساسی رو احتکار میکنید؟ چرا زنان از حضور در استادیومها منع میشن؟ چرا منو صحنهسازی میکنید؟ چهل سال بگیر و ببند بس نیست؟ دلتون میاد مردم دم افطار از بیربّنایی بغض بخورن بجای زولبیا؟ شما اصلا چروکهای صورت میر در بند رو دیدید؟ پراید آخه چهل میلیون؟ عهعهعه مردم سرپلذهاب هنوز دارن توی چادر زندگی میکنن. اعدام کودکان در ایران رو متوقف کنید. نشکنیم قلمها را، پاره نکنیم دهنها را…(قرائت فاتحه مزید امتنان خواهد بود).
ثبت ديدگاه