راه راه: وارد مجلس می‌شوم. وحشت زده هستم. مجلسی‌ها بسیار مقتدر و بابت نقض‌های برجام از سوی ما، ناراحت هستند. خصوصاً از وقتی که لیست امیدی‌ها وارد مجلس شده‌اند، اقتدار مجلس ایران بیشتر هم شده و احتمال هرگونه حرکت تلافی‌جویانه از سمت مجلس در قبال نقض برجام می‌رود!

نماینده‌هایی هم هستند که فارغ از مسائل سیاسی، دغدغه جدی محیط زیست را دارند که این بسیار ارزشمند است. چند نفرشان به من می‌گویند که برای حفاظت از حیواناتی که در معرض انقراض هستند چند تا از آنها را به خانه برده و شخصا از آنها نگهداری می‌کنند و از من می‌خواهند به دیدن آن حیوانات بروم!

نماینده‌ای را می‌بینم که روی یک کاغذ، چیزهایی می‌نویسد. به نظر می‌رسد یک نامه اعتراضی در رابطه با نقض برجام باشد. چند نفر از نماینده‌ها سر اینکه نزدیک‌تر به صندلی من بنشینند دعوا می‌کنند. می‌ترسم. معلوم است حسابی دلشان از تحریم‌ها پر است. مردم ایران باید به چنین نمایندگان شجاعی افتخار کنند. لابه‌لای آنها، یکی از همان محیط زیستی‌ها را می‌بینم. پیوند محیط زیست و سیاست در ایران ستودنی است!

جلسه تمام می شود. یکی شان می‌آید جلوی من می‌ایستد. بقیه‌شان پشت من ایستاده‌اند. دستش را داخل جیبش می‌کند. آه! می‌خواهد از من عکس بگیرد. احتمالا عکس را می‌فرستند برای نهادهای امنیتی و زیرش هم می‌نویسد: عامل تحریم‌ها علیه ایران!

یکی هم می‌رود روی میز و کمرش را تا می‌کند و سرش را بر می‌گرداند و از من عکسی می‌گیرد. اینها دیگر تهِ اطلاعاتی‌بازی هستند.

با وجود این همه تجربه‌ کار حزبی و سیاسی، معنی این کارشان را نمی فهمم. مشاوران گفته بودند که ایرانی‌ها زیرک هستند؛ ولی فکر نمی‌کردم تا این حد!

✅این مطلب در ویژه نامه هفتگی طنز راه راه در روزنامه وطن امروز (۱۳۹۶/۰۵/۱۶) منتشر شده است.