تاچر پشتِ دستش را به مسعود نشان داد و ادامه داد: این عمروعاص یه بار تو جنگ صفین لُخت شده، دیگه ول نمیکنه، از اونموقع تا تق‌قی به توقی می‌خوره، لُخت میشه. دزیره هم زیادی حساسه. همین مصی رو چندبار وسط خیابون...
من هم کتک مفصلی خوردم و گردنم به شدت آسیب دید. با نام مستعار «گردن‌شکسته فومنی» شعری سرودم و برای هفته‌نامه توفیق فرستادم. هم چاپ شد و هم توفیق پیدایم کرد. صبحها درس می‌دادم و بعدازظهرها در توفیق مشغول بودم.
هر فصل از این کتاب به اثبات سیاسی نبودن یک چیز پرداخته است که از آن جمله میتوان به این چیزها اشاره کرد: جشنوارههای فیلم، سیاسی نیستند. جایزه نوبل سیاسی نیست. مجله علوم سیاسی، سیاسی نیست. نشانهای شوالیه و اینها سیاسی نیستند
آن وقتی که به وزیر محترم صمت اعتراض می‌کردند که با «مدیران قبلی»، همان «دستاوردهای قبلی» حاصل می‌شود و ایشان وقعی نمی‌نهاد، برای همین سنت الهی بود. یعنی کار وزیر صمت هم راستای سنت الهی بود نه اینکه مثلاً بله... خیر!.
بخش‌هایی مثل «جناب خان»، «تماس تلفنی خانم جندقی» یا برخی بازی های نیما شعبان نژاد (بایرام و...) که در دوره های قبل برنامه مورد استقبال مخاطب قرار گرفته اند...
