در گروه سرود مسجد «ها... ها... ها... ها...» سر میدادند و «ما گلهای خندانیم» را میخواندند. سرانجام آن «ها... ها... ها... ها...»کردنها در روز ۱۲ بهمن به ثمر نشست و در مراسم استقبال از امام خمینی (ره) به اجرای برنامه پرداختند و مشت محکمی به دهان آنهایی که میگفتند «این قرتیبازیها زشته، قبیحه، مستهجنه» کوباندند.
گفت: «ای آقا! آن اعلیحضرت بود که به فکر مردم بود. طوری بارشون میآورد که در مقابل همه سختیها آماده باشن. دهکده المپیک رو هم ساخته بود برای همین روزها. نور به قبرش»
وقتی کشوری در برابر یاوهگویی (در فارسی خودمانی: چرتوپرتگویی) ابرقدرتهای دنیا که تهدیدش کردهاند «میزنیم و الوبلت میکنیم» با گفتن «بشین بینیم بابا! بذار باد بیاد.» میایستد و وقعی به آنها نمینهد و محلی بهشان نمیگذارد، یعنی اقتدار.