راه راه: در معانی این واژه گفته اند که اگر دانشجویی در جلسه ی امتحانی گیر کرده باشد می تواند از تدبیر خویش استفاده نماید تا بلکه نمره پاسی (و شایدم بیست) را به کف آورد و به غلفت نخورد، که این عمل را تقلب گویند.

تقلب اقسام مختلفی دارد:

یک قسم آن بدین گونه است که آنچه نمی دانی از داننده بپرسی. بدین صورت که داننده علم خود را به تو ارزانی داشته و محبت خود را بر تو تمام ساخته است.
قسم دیگر تقلب از تفعل می آید. و چنین است که دانش مجویی با فراست به برگه هایِ ریز ِ پنهان در قبای اطلسش تفألی زده و پاسخ سؤال ۲ را در آن می جوید و اگر یافت شد به فال نیک می گیرد و دکتر می شود.
و قسم آخر تقلب آن است که چندین و چند جامه به تن بپوشاند و بر آستین مبارک هر کدام تکه ای از گوهر دانش بریزد در مواقع نیاز، از آن بهره ی کافی را ببرد.
اساتید بزرگ با تقلب موافقتی ندارند و سنگ های زیادی بر سر راه این فعل مهم می گذارند اما دانش مجویان اندکی در این راه از کوشش فرو نگذارند و با وسائل به روز، بیشتر در این راه همت گمارند.
همانطوری که عرفای واصل بیان کرده اند تقلب، تنها راه رسیدن به مقصود -مدرک- است و جز این راه نباشد و اگر هم باشد، عقل انسان بدان راه نیابد.
البته عقلا و استدلالیون تقلب را ممکن الوجود دانسته اند اما پاس شدن را بدون تقلب ممتنع الوجود می دانند و نتوانسته اند تا به امروز خویش را از بند این تناقض برهانند.

نظر شاعر بزرگ متقلب الشعرا را در این زمینه جویا شدیم که فرمودند:

برای قرب حق در امتحانات
تقلب واجبی بی حد کفایی است

بگفتا عارف دانش مجویی
تقلب هم ز الطاف خدایی است

و در پایان نکات ایمنی در باب تقلب:

کسانی که بیماری قلبی دارند و سن آنها بالاست بهتر است از تقلب بپرهیزند، زیرا هیجانات ناشی از تقلب می تواند کار آنها را به سکته بیانجاماند.
اگر گمان می کنید روزی به علم و دانش نیاز خواهید داشت، پس سعی کنید از روش های تقلبی استفاده کنید که لااقل کمی به علم شما بیفزاید.
در پایان توصیه می کنم زمانی که برای مسافرت از خانه خارج می شوید، شیر گاز را ببندید و توصیه های ایمنی را جدی بگیرید.