نقل است روزی به دیدار آتاتورک رفت. اقامت چهارده روزه یک ماه به درازا کشید (بعدها گفته شد تماشای نسوان ترکیه در دو هفته میسر نمیشد، پس یک ماه به امر خطیر چشمچرانی اختصاص یافت). شاهنشاه رضا پهلوی در سنه 1314 خورشیدی از بلاد ترکیه باز آمد پس فیالفور وزیر دربار و معارف را امر کرد جشن برپا کنند.
دکترای حقوق داشت و مرغش برای دفاع از حقوق ملت یک پا داشت، بقیهی راه را پیاده رفت و برنامهی ریاضت اقتصادی با محوریت عدم اتکا به درآمدهای نفتی و تلاش برای مصرف نفت خام در داخل کشور را اجرایی کرد. اما چون حرف کسی را قبول نداشت و تنها ماند، یک دفعه باتری خالی کرد،
ارتش با آن همه دک و پز و پول توجیبی، حتی نتوانست چند ساعتی نیروهای روس و انگلیس را لب مرز معطل کند تا رضا شاه با فراق بال از تخت و تاج خداحافظی کرده و برای راه کمی ماست موسیر و چیپس سرکه نمکی بردارد. یعنی رضا شاه تاخود اصفهان شکم خالی رفت.